جواد نکونام خواهان آزادی وریا غفوری شد
جواد نکونام، سرمربی تیم فوتبال خوزستان خواهان آزادی وریا غفوری، بازیکن تمیش شد و با انتشار یک استوری در حساب ابنستاگرامش نوشت: وریا جزو خانواده ماست، جای او در بازداشتگاه نیست. وریا را آزاد کنید
جواد نکونام، سرمربی تیم فوتبال خوزستان خواهان آزادی وریا غفوری، بازیکن تمیش شد و با انتشار یک استوری در حساب ابنستاگرامش نوشت: وریا جزو خانواده ماست، جای او در بازداشتگاه نیست. وریا را آزاد کنید
فاطمه عادلی، ملیپوش تیم فوتبال سپاهان بعد از گلزنی مقابل زارع باطری سنندج در هفته سوم لیگ برتر فوتبال زنان در حرکتی نمادین و در همراهی با خیزش انقلابی ایرانیان جلوی جشم و دهان خود را گرفت که این حرکت منجر به دور شدن از ترکیب تیم ملی و مصدومیت اجباری این بازیکن شد
روزنامه اعتماد نوشت: بلافاصله بعد از ديدار سپاهان و زارع باطري، عكاساني كه آن عكس را به ثبت رسانده بودند توسط مديران خود توبيخ شده و مجبور شدند كه ثبت آن عكس را به طور كلي انكار كنند، اما اصل ماجرا اين نيست.
فاطمه عادلی که برای بازی دوستانه تیم ملی فوتبال زنان مقابل بلاروس در لیسن تیم ملی قرار داشت در ترکیب تیم ملی هم قرار نگرفت و به نوشته روزنامه اعتماد، مربیان تيم ملی در آن روز خطاب به ديگر بازيكنان كه جويای حال همبازی خود بودند گفتند كه عادلی از ناحيه چهارسر دچار مصدوميت شده و قادر به حضور در مسابقه نيست.
در بخشی از گزارش روزنامه اعتماد آمده است، نكته عجيبتر اينكه بعد از اتمام اردوي تيم ملي و در فاصله چهار روز، ظهر ديروز فاطمه عادلی در ديدار هفته چهارم سپاهان برابر كيان نيشابور نود دقيقه بازی كرده و هيچ خبری از آن مصدوميت نبود. با اين تفاسير به نظر میرسد بازيكن تيم ملی ايران به دليل آن شادی گل از تركيب تيم ملی كنار گذاشته شده بود
بر اساس خبرهای رسیده به ایران اینترنشنال، آرین ساعد پناه و مرتضی ریگی دو ملیپوش بوکس تیم ملی جوانان ایران، اردوی این تیم در اسپانیا را در میانه مسابقات جهانی ترک کرده و به ایران برنگشتند
تلاش ماموران حراست همراه تیم ملی و اعضای سفارت جمهوری اسلامی در اسپانیا برای پیدا کردن این دو بوکسور در اسپانیا بی نتیجه مانده است. همچنین سایر بازیکنان و مربیان هم تحت تدابیر شدید امنیتی دیشب و پیش از پایان مسابقات به ایران برگشتند.
این در حالی است که بعضی از ملی پوشان ایران هنوز در جدول مسابقات بوده و از دور رقابت ها کنار نرفته اند.
پیش از این حسین ثوری، رئیس فدراسیون بوکس هم در گفتگو با ایران اینترنشنال اعلام کرده بود در اعتراض به خونربزی جمهوری اسلامی به ایران برنخواهد گشت. او وثیقه تمام اعضای تیم ملی را از بین برده است
گرت ساوتگیت، سرمربی تیم ملی فوتبال انگلستان در نشست خبری پیش از اولین دیدار سه شیرها در جام جهانی مقابل ایران گفت: بازیکنان تصمیم دارند پیش از بازی مقابل ایران زانو بزنند و به این کار در طول مسابقات ادامه خواهند داد
سرمربی تیم ملی فوتبال انگلستان تاکید کرد: این تصمیمی است که ما اتخاذ کردیم و فکر میکنم باید آن را انجام بدهیم. تیمهای لیگ برتر برای رویدادهای بزرگ این کار را انجام میدهند و من فکر میکنم جام جهانی، بزرگترین رویداد فوتبالی است.
ساوتگیت میگوید، این حرکت (زانو زدن برای مبارزه با تبعیضهای نژادی) میتواند در تمام دنیا فراگیر شود و تاثیر مهمی بر روی جوانان داشته باشد.
گفتنی است، زانو زدن بازیکنان انگلستان، حرکتی نمادین برای مبارزه با نژادپرستی، نابرابری و تبعیضهای نژادی است
تابستان سال ۲۰۱۸، تیم ملی فوتبال ایران برای چهارمین دوره در تاریخ و دومین دوره پیاپی به بزرگترین فستیوال فوتبال جهان رسیده بود؛ جام جهانی در سرزمین تزارها. بعد از نمایش تیم کیروش در ۲۰۱۴ برزیل، حالا یک ملت امید دارند به صعود در ۲۰۱۸ روسیه.
از پشت میز امتحانات پایان ترم تا گعدههای سیاسیون، از آبدارخانه یک اداره در دور دستترین نقطه ایران تا مسافران یک تاکسی در خیابانهای دود گرفته و شلوغ تهران، از شوخی علی بیرو با رونالدو که با کلید واژه «چطوری کریس» در شبکههای اجتماعی وایرال شده، تا زمزمه پیر وجوانی که هر چند خسته شدهاند از وعدههای بیثمر و اوضاع مالیشان از صدقهسر جمهوری اسلامی خوب نیست اما حالشان با تیم مستر کیروش خوب بود و دیگر نه از ستارههای لالیگایی هراس داشتند و نه یاران سی آر سون.
ساعت بازیهای ایران در ۲۰۱۸ را تقریبا تمام ایران میدانند و لحظهشماری میکنند برای ماموریتی که این تیم دارد، صعود و تاریخسازی برای فوتبالی که هر چند بیثبات است و هزار و یک مشکل دارد اما ۸۰ میلیون ایرانی به این تیم ایمان دارند. تیمی که شعارش «۸۰ میلیون نفر، یک ملت و یک ضربان» است. مردم خسته از شعارهای پوچی که با هیچ کلیدی باز نشده بود، حالا میخواهند ۲۷۰ دقیقه، همه چیز را فراموش کنند و تنها نظارهگر نمایش یوزها باشند که ضربانشان را با این تیم تنظیم کردهاند.
۲۰۱۸ که تمام شد، تیم ملی سربلندتر از همیشه بود، تیمی که اگر مهدی طارمی تنها کمی دقت میکرد و در دو قدمی دروازه پرتغال، با چشمان کاملا باز به توپ ضربه میزد، فاصلهای با صعود نداشت. اما فوتبال است دیگر، همین اگرها و شدنها و نشدن و آههایی که از نهان بلند میشود، جذابش کرده است. تیمی که هر چند ماموریت صعود را به پایان نرساند اما مانند ابر قهرمانان از آن استقبال شد، چرا که ضربان یک ملت بود.
چهار سال بعد از تابستان ۲۰۱۸، به پاییز ۲۰۲۲ رسیدهایم. جام جهانی با دلارهای نفتی به سفر قطر کرده است و حالا عجیبترین و سیاسیترین جام جهانی تاریخ در یکی از کوچکترین و ثروتمندترین کشورهای جهان، آن هم در عجیبترین فصل سال برای برگزاری جام، میزبان تیم ملی فوتبال ایران است. تیمی که دوباره همان بازیکنان ۲۰۱۸، همان سرمربی و به لطف خوبان عالم، همان رئیس فدراسیون را در خود میبیند. تیمی که شاید کمی قویتر شده است اما دیگر مانند ۴ سال قبل، ضربان ۸۰ میلیون نفر نیست. چهار سال بعد از روزهایی که هیچ کلیدی قفل وعدهها را باز نکرد، حالا دیگر وعدهای هم برای مردم خسته ایران وجود ندارد. وعده حکومت، بهشت اجباری است و شهروندان ایران یکی یکی در خیابانها جان میدهند. جان میدهند «برای زن، زندگی، آزادی» جان میدهند «برای نخبههای زندانی»، «برای احساس آرامش»، «برای دختری که آرزو داشت پسر بود» و به قتل میرسند از بس که با صدای بلند این بغض فروخفته ۴۰ سالهای که جان به لبشان کرده است را فریاد میزنند.
در همسایگی میزبان جام جهانی ۲۰۲۲، کشوریست که فوتبال در زیر پوست و رگ کوچه پس کوچههایش میتپید اما حالا دیگر تپش ندارد و مردمانش به تنها چیزی که فکر نمیکنند، فوتبال است، چون اینجا دیگر شرایط عادی نیست. شرایطی که انگار ستارههای تیم ملی نمیبینند و حرفهای دستوری دیکته شده را به زبان میآورند و مقابل دوربین فیفا طوری ژست میگیرند که گویی در ایران هیچ خبری نیست و معترضان برای مهمانی رفتهاند اوین، هیچ کودکی به قنل نرسیده و هیچ مادری داغدار نشده است. تیمی که فرسنگها از ۸۰ میلیون ایرانی فاصله گرفت و حالا دیگر هیچ نبضی برایش نمیتپد. کسی نمیداند بازی مقابل سه شیرها چه ساعتی است چرا که ساعتها تنظیم شده است به وقت آزادی. پوستر بازیکنانش در شهرها به آتش کشیده میشود و از ورزشکار المپیکی تا مردمی که در خیابانها جان میدهند، بازیکنانش را نکوهش میکنند. و تیمی که ۴ سال قبل ضربان یک ملت بود را دیگر تیم ملی فوتبال ایران صدا نمیزنند و میگویند؛ تیم فوتبال جمهوری اسلامی.
عادل فردوسی پور، مجری، گزارشگر و تهیه کننده برنامه تعطیل شده نود، از رد پیشنهاد صدا و سیمای جمهوری اسلامی برای گزارش بازیهای جام جهانی قطر ۲۰۲۲ خبر داد
فردوسیپور با تایید این موضوع به خبرآنلاین گفت: پس از نزدیک به چهار سال ممنوعیت، گفتند جام جهانی را گزارش کن .در دورانی که ایران عزیز در ماتم و اندوه فرزندان خود نشسته، صدای مردم از هر صدایی شنیدنیتر است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی که با بحران خداحافظی مجریانش دست و پنجه نرم میکند با ارائه پیشنهاد به عادل فردوسیپور به دنبال مشروعیت است و البته نشاندن مردم پای تلویزیون است.
عادل فردوسیپور طی روزهای گذشته و از زمان آغاز خیزش انقلابی ایرانیان بارها حمایت خود از خیزش انقلابی مردم را اعلام کرد و در یک سخنرانی در دانشگاه شریف، خواهان آزادی دانشجویان زندانی شده بود
