مطالب بیشتر
هنوز بهطور دقیق مشخص نیست چه طرفی پشت این پروژه قرار دارد، اما بررسیها نشان میدهد شرکتهای درگیر در ساخت آن با امارات متحده عربی ارتباط دارند.
به گفته کارشناسان، ساخت این باند فرود که حدود دو کیلومتر طول دارد، میتواند بخشی از شبکه رو به گسترش پایگاههای هوایی و دریایی در مسیر راهبردی کشتیرانی بینالمللی باشد؛ مسیری که حوثیهای مورد حمایت حکومت ایران تاکنون بیش از ۱۰۰ کشتی را در آن هدف قرار دادهاند و دستکم چهار کشتی را غرق کردهاند. چنین پایگاهی، در صورت نظامی بودن، میتواند امکان انجام عملیات شناسایی و نظارت هوایی بر دریای سرخ، خلیج عدن و تنگه راهبردی بابالمندب را فراهم کند.
تصاویر ماهوارهای شرکت «پلانت لبز پیبیسی» (Planet Labs PBC) نشان میدهد که ساختوساز در جزیره زُقر از ماه آوریل آغاز شده است. ابتدا اسکلهای در ساحل ساخته شده و پس از آن عملیات آمادهسازی زمین و آسفالتریزی باند در ماه اوت انجام گرفته است. تصاویر اکتبر نیز نشان میدهد که کار همچنان ادامه دارد و خطوط باند در اواسط ماه روی سطح آن ترسیم شدهاند.
دادههای ردیابی کشتیها که توسط آسوشیتدپرس تحلیل شده، نشان میدهد کشتی باری «البتصه» با پرچم توگو و ثبتشده در شرکتی مستقر در دبی، پس از حرکت از بندر «بربره» در سومالیلند، حدود یک هفته در اسکله جدید زُقر پهلو گرفته است. شرکت بینالمللی «دیپیوورد» (DP World) که بندر بربره را اداره میکند، از اظهار نظر در اینباره خودداری کرده است.
همچنین شرکت دبیمحور «سیفشیپینگ اند مَرینسرویس» (Saif Shipping and Marine Services) تایید کرده که سفارش تأمین آسفالت برای ارسال به جزیره زُقر را دریافت کرده است؛ سفارشی که به گفته منابع، احتمالاً برای احداث باند فرود بوده است. دیگر شرکتهای اماراتی نیز در پروژههای مشابه احداث باند در خاک یمن نقش داشتهاند؛ پروژههایی که بعداً با فعالیتهای نظامی مرتبط با امارات در این کشور ارتباط داده شدند.
در حالی که هنوز هیچ کشوری رسماً مسئولیت ساخت این باند را برعهده نگرفته است، تحلیلگران میگویند حضور چنین پایگاهی در مجاورت مناطق تحت کنترل حوثیها میتواند توازن نظامی در دریای سرخ را تغییر دهد و فشار بر نیروهای مورد حمایت حکومت ایران را افزایش دهد.
در حالیکه مقامهای آمریکایی از گسترش نفوذ حزبالله در آمریکای لاتین هشدار دادهاند، برنی مورنو، سناتور جمهوریخواه از ایالت اوهایو، پیشبینی کرده است که دولت دونالد ترامپ بهزودی برای پایان دادن به حکومت نیکلاس مادورو در ونزوئلا اقدام خواهد کرد. او گفت: «فکر میکنم ما ونزوئلا را آزاد خواهیم کرد. این یکی از میراثهای بزرگ ترامپ خواهد بود. خیلی وقت است که باید این اتفاق میافتاد و بهنظرم روزهای حکومت مادورو بهشمارش افتاده است.»
اظهارات مورنو پس از نشست کمیته سنای آمریکا درباره کنترل بینالمللی مواد مخدر مطرح شد؛ نشستی که در آن سناتورهای جمهوریخواه و دموکرات نسبت به گسترش فعالیت حزبالله لبنان در آمریکای لاتین، بهویژه در ونزوئلا، هشدار دادند. شاهدان این نشست گفتند دولت مادورو با پناه دادن به اعضای حزبالله، زمینه فعالیتهای تروریستی، پولشویی و قاچاق مواد مخدر را برای این گروه فراهم کرده است.
مارشال بیلینگزلی، مقام ارشد پیشین وزارت خزانهداری آمریکا، گفت: «ونزوئلا به پناهگاه امن داوطلبانه برای مرگبارترین سازمان تروریستی خارجی علیه ایالات متحده تبدیل شده است.» او افزود که این کشور اکنون «مهمترین تسهیلکننده فعالیتهای حزبالله در آمریکای لاتین» است.
ناتان سیلز، هماهنگکننده پیشین مبارزه با تروریسم در وزارت خارجه آمریکا، نیز گفت که حزبالله در همکاری با شبکههای جنایتکار منطقه، در قاچاق مواد مخدر از جمله «کوکائین سیاه» دست دارد و از سود آن برای جبران فشار تحریمها استفاده میکند. او تاکید کرد که ونزوئلا امروز «عامل اصلی گسترش فعالیتهای شرورانه حزبالله در منطقه» است و از کشورهای آمریکای لاتین از جمله برزیل و مکزیک خواست تا این گروه را رسماً در فهرست سازمانهای تروریستی قرار دهند.
سناتور جان کورنین از ایالت تگزاس نیز هشدار داد: «این دیگر فقط درباره خاورمیانه نیست؛ حزبالله اکنون در نیمکره غربی و زیر چتر یک رژیم خصمانه مستقر شده است.»
در این نشست همچنین فاش شد که مقامهای ونزوئلایی با صدور گذرنامه برای نیروهای حزبالله و حماس، زمینه تردد آزاد آنها را در منطقه فراهم کردهاند. بیلینگزلی گفت بیش از ۱۰ هزار گذرنامه برای اتباع سوریه، لبنان و ایران صادر شده که برخی از آنان با گروههای تروریستی مرتبط بودهاند.
به گفته متیو لویت از مؤسسه واشینگتن، ونزوئلا عملاً به بخشی از «محور دور زدن تحریمها» پیوسته است — شبکهای جهانی که روسیه، چین، ایران و کره شمالی را در بر میگیرد. او گفت: «ونزوئلا در این شبکه غیرقانونی نقشی کلیدی دارد، از قاچاق طلا و معاملات نفت در برابر پول نقد گرفته تا پنهانسازی مالی برای ایران و حزبالله.»
این نشست سنای آمریکا بار دیگر نشان داد که واشینگتن، حزبالله را نه فقط تهدیدی خاورمیانهای، بلکه عاملی بیثباتکننده در نیمکره غربی میبیند؛ تهدیدی که به گفته قانونگذاران آمریکایی، بدون تغییر در ساختار قدرت ونزوئلا مهار نخواهد شد.
