باراک راوید، خبرنگار آکسیوس، گزارش داد سه مقام ارشد اسرائیلی که مستقیما به اطلاعات مربوط به برنامه هستهای ایران دسترسی دارند به او گفتهاند که ذخایر اورانیوم با غنای بالا (HEU) در تونلهای زیرزمینی فردو و اصفهان نگهداری میشود که به دلیل بمباران تاسیسات هستهای، از دنیای بیرون «کاملا جدا شده» است.
مقامهای اسرائیلی بر این باورند که هرگونه تلاش ایران برای بازیابی این اورانیوم غنیشده را شناسایی خواهند کرد.
تحلیل روزنامه اسرائیلی هاآرتص نشان میدهد پیروزی هوایی اسرائیل علیه حکومت ایران بدون مقاومت اوکراین علیه روسیه ممکن نبود. جنگ فرسایشی اوکراین موجب عقبنشینی نیروی هوایی روسیه از سوریه و سقوط رژیم اسد شد. این خلأ به اسرائیل امکان داد تا دالانی هوایی به سوی ایران ایجاد کند. با وجود این نقش کلیدی، اسرائیل از قدردانی از اوکراین خودداری کرده است.
گزارش کامل را در اینجا بخوانید.

رژیم اسد بدون حمایت روسیه فروپاشید، نیروی هوایی کرملین عقبنشینی کرد و مسیر تلآویو به تهران باز شد.
در حالیکه مقامات اسرائیلی از آمریکا و ترامپ برای حمله به تاسیسات هستهای در ایران قدردانی میکنند، تحلیل هاآرتص نشان میدهد که پیروزی هوایی اسرائیل بدون جنگ فرسایشی اوکراین علیه روسیه ممکن نبود؛ جنگی که موجب عقبنشینی مسکو از سوریه و فروپاشی رژیم اسد شد.
اسرائیل مدیون مقاومت اوکراین است
اسرائیل بهدرستی از نقش آمریکا در بمباران تاسیسات هستهای ایران، بهویژه حمله به سایت زیرزمینی فردو با بمبهای سنگرشکن، تمجید کرد؛ اما تحلیل هاآرتص میگوید تلآویو از نقش کلیدی اوکراین غافل شده است. مقاومت اوکراین در برابر تجاوز روسیه، نهتنها باعث تضعیف نفوذ کرملین در سوریه شد، بلکه عملا زمینهساز ایجاد یک دالان هوایی امن برای جنگندههای اسرائیلی شد تا در کمتر از دو هفته، صدها حمله به اهداف داخل ایران انجام دهند.
شکست روسیه در حفظ رژیم اسد
تحلیلگران اسرائیلی بر این باورند که فروپاشی رژیم بشار اسد در اواخر ۲۰۲۴، نقشی اساسی در اجرای موفق عملیاتهای هوایی اسرائیل داشت. اسد که تا پیش از آن بارها با مداخله نظامی روسیه از سقوط نجات یافته بود، اینبار و پس از حمله غافلگیرانه مخالفان در دسامبر سال گذشته، بدون کمک باقی ماند؛ چرا که جنگ اوکراین توان نظامی روسیه را تحلیل برده بود.
در غیاب نیروی هوایی روسیه، برای نخستین بار در بیش از یک دهه، اسرائیل بدون مانع بر فراز سوریه و عراق پرواز کرد و مسیر بیسابقهای به آسمان ایران گشود.
اتحاد یکطرفه تهران و مسکو
این در حالی است که ایران با ارسال هزاران پهپاد انتحاری به روسیه، نقش حیاتی در حملات علیه اوکراین ایفا کرد؛ اما در لحظه نیاز، هیچ پشتیبانی از مسکو دریافت نکرد. تحلیلگران اسرائیلی تاکید دارند که همکاری حکومت ایران و روسیه در بزنگاهها کاملا یکطرفه بوده است.
از سوی دیگر، تجربیات اوکراین در مقابله با این پهپادها نیز بهصورت مستقیم در سامانههای دفاعی اسرائیل مورد استفاده قرار گرفت.
سیاست سرد اسرائیل در قبال اوکراین
با وجود این نقش مهم، اسرائیل در سالهای اخیر عملا از هرگونه کمک نظامی به اوکراین خودداری کرده و در محافل بینالمللی، بارها کییف را ناامید کرده است. چهار ماه پیش، تلآویو حتی به قطعنامه سازمان ملل در محکومیت حمله روسیه رای منفی داد.
هاآرتص نتیجه میگیرد: در شرایطی که نبرد اوکراین عملا راهبرد نظامی اسرائیل در برابر ایران را ممکن کرده، وقت آن رسیده که تلآویو رویکرد خود نسبت به کییف را تغییر دهد و قدردانی دیپلماتیک واقعی نشان دهد.
در پی حملات اخیر آمریکا به تاسیسات هستهای در ایران، تعدادی پناهجوی ایرانی در لسآنجلس بهدلیل مسائل امنیتی بازداشت شدند. کشیش آرا توروسیان از بازداشت دو خانواده ایرانی طی دو روز پیاپی خبر داد و گفت اعضای کلیسایش دچار ترس و اضطراب شدهاند. یکی از زنان بازداشتی در جریان عملیات مأموران فدرال دچار حمله عصبی شد. این بازداشتها نگرانیها درباره امنیت پناهجویان ایرانی در آمریکا را افزایش داده است.
گزارش کامل را اینجا بخوانید.

نیویورک تایمز به نقل از مقامهای آمریکایی گزارش داد پس از چند روز بحث درباره میزان خسارت حملههای آمریکا به سه تاسیسات هستهای ایران، سرنوشت ذخایر اورانیوم غنیشده ایران همچنان مبهم باقی مانده و اطلاعاتی که تاکنون درباره ذخایر اورانیوم ایران جمعآوری شده، متناقض است.
این گزارش به نقل ازمقامهای اروپایی نوشت ارزیابیهای اولیه نشان میدهد که ایران ذخایر اورانیوم غنی شده با غلظت بالا را جابهجا کرده، اما این نتیجهگیریها اولیه هستند و محل دقیق اورانیوم نامشخص است.
نیویورک تایمز همچنین به نقل از مقامهای فعلی و پیشین غربی نوشت ممکن است سالها طول بکشد تا تاسیسات هستهای ایران دوباره بهطور کامل قابل استفاده شوند.
این مقامها گفتند سانتریفیوژهای سایت فردو به احتمال زیاد دیگر قابل بهرهبرداری نخواهند بود، که این مساله، غنیسازی بیشتر ذخایر اورانیوم ایران را دشوارتر میکند.

در پی حملات هوایی اخیر ایالات متحده به تاسیسات هستهای در ایران، بازداشت چند پناهجوی ایرانی در لسآنجلس، نگرانی جامعه مهاجران را افزایش داده است.
وزارت امنیت داخلی آمریکا روز سهشنبه اعلام کرد که دو شهروند ایرانی را بهدلیل مسائل مرتبط با امنیت ملی در لسآنجلس بازداشت کرده و آنها را به بازداشتگاه مهاجرتی منتقل کرده است.
این در حالی است که کشیش آرا توروسیان، رهبر یک کلیسای فارسیزبان در لسآنجلس، در گفتوگو با خبرگزاری رویترز از بازداشت دستکم دو خانواده پناهجوی ایرانی در دو روز متوالی خبر داده و تاکید کرده که اعضای کلیسای او اکنون در ترس و وحشت بهسر میبرند.
به گفته توروسیان، روز دوشنبه یک زوج ایرانی بههمراه فرزند خردسالشان در یک قرار مهاجرتی روتین بازداشت شدند. یک روز بعد نیز ماموران فدرال به خانه یک زوج دیگر مراجعه کردند. توروسیان که در محل حاضر شده بود، از «حضور پرتعداد ماموران مسلح» در صحنه خبر داد و گفت یکی از زنان بازداشتی دچار حمله عصبی شد و به زمین افتاد.
او در ویدیویی که از صحنه ضبط کرده، شنیده میشود که فریاد میزند: «او حالش خوب نیست، زنگ بزنید ۹۱۱!»
به گفته توروسیان، این زوجها بهتازگی از طریق مرز مکزیک و سامانه تعیین وقت سیبیپی-وان وارد آمریکا شده بودند؛ سامانهای که در دوره بایدن برای عبور منظم از مرز ایجاد و با آغاز ریاستجمهوری ترامپ متوقف شد.
وزارت امنیت داخلی اعلام کرده که زن بازداشتی به بیمارستان منتقل و پس از مدتی ترخیص شده است. هر دو نفر اکنون در بازداشتگاه مهاجرتی حضور دارند. روز سهشنبه این وزارتخانه همچنین خبر داد که در آخر هفته گذشته، ۱۱ تبعه ایرانی غیرمجاز دیگر نیز در ایالات متحده بازداشت شدهاند.
دیوان عالی آمریکا روز دوشنبه با صدور حکمی راه را برای اخراج مهاجران به کشورهایی غیر از کشور زادگاهشان هموار کرد؛ حکمی که به دولت ترامپ اجازه میدهد حتی در صورت تهدید پناهجو، او را بدون فرصت دفاع به کشور ثالث بازگرداند.
توروسیان که خود شهروند آمریکا است، گفت: «من هرگز تصور نمیکردم روزی به اعضای کلیسام بگویم به کلیسا نیایید. اما حالا، آنها از آمدن به کلیسا میترسند. بعضیها خودشان را در خانه حبس کردهاند.»
او بازداشت اخیر را «تجربهای تلخ و تکاندهنده» توصیف کرد و گفت: «وقتی دیدم سربازان نقابدار یک زن را روی زمین خواباندند، این سوال در ذهنم شکل گرفت: من در خیابان لسآنجلس هستم یا خیابان تهران؟»
توروسیان افزود: «همین حس بود که باعث شد گریه کنم؛ زیاد گریه کردم.»





