روبیو: دیدار ترامپ و پوتین تنها راه دستیابی به پیشرفت در مذاکرات اوکراین است

پس از آن که دونالد ترامپ، ربیس‌جمهور ایالات متحده، سفر به امارات متحده عربی را آغاز کرد، خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت که این بازدید احتمالا همکاری‌های دوجانبه در زمینه هوش مصنوعی را تعمیق خواهد بخشید.

این سفر پس از آن انجام شد که ترامپ در جریان توقفی در قطر از برنامه‌های دوحه برای سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد دلاری در یک تاسیسات نظامی آمریکا استقبال کرد.

پیش از ترک قطر به مقصد امارات، ترامپ در سخنرانی‌ای در پایگاه هوایی العُدید در جنوب غربی دوحه گفت خریدهای دفاعی‌ای که قطر چهارشنبه امضا کرده، ارزشی معادل ۴۲ میلیارد دلار دارد.

او سپس به ابوظبی پرواز کرد، جایی که در فرودگاه مورد استقبال شیخ محمد بن زاید آل نهیان، رییس‌ امارات متحده عربی، قرار گرفت و این دو رهبر از مسجد بزرگ شیخ زاید بازدید کردند.

رییس امارات متحده عربی افزود برای دستیابی به ثبات در هر کجای جهان با آمریکا همکاری می‌کنیم.

دونالد ترامپ در جریان این دیدار خطاب به رییس امارات متحده عربی گفت من و تو مدت زیادی است که دوستان خوبی برای هم بوده‌ایم، چیزی که دیگران درباره تو نمی‌دانند این است که تو یک جنگجوی واقعا بزرگ محسوب می‌شوی.

دونالد ترامپ افزود تردیدی ندارم که روابط آمریکا و امارات متحده عربی مستحکم‌تر خواهد شد و انتظار داریم رقم سرمایه‌گذاری اعلام‌شده از سوی این کشور که ۱.۴ تریلیون دلار است، افزایش یابد.

دفتر ریاست‌جمهوری ترکیه اعلام کرد که رجب طیب اردوغان پنج‌شنبه در جریان دیدار با ولودیمیر زلنسکی در آنکارا گفته که ترکیه آماده است در صورت آمادگی طرف‌ها، از زلنسکی و ولادیمیر پوتین برای برگزاری مذاکرات صلح میزبانی کند.

اردوغان در حالی با زلنسکی در پایتخت ترکیه دیدار کرد که روسیه پیش‌تر هیئتی درجه‌دو از مذاکره‌کنندگان خود را برای گفت‌وگوهای صلح به استانبول فرستاده بود و از پاسخ‌دادن به پیشنهاد کی‌یف برای دیدار حضوری میان زلنسکی و پوتین خودداری کرده بود.

در بیانیه دفتر ریاست‌جمهوری ترکیه آمده است که اردوغان بر اهمیت حفظ کانال‌های گفت‌وگو میان دو طرف تاکید کرده و با اشاره به «فرصتی تاریخی» برای آغاز روند صلح، خواستار گفت‌وگو بر پایه حداقل زمینه‌های مشترک شده است.

حسن که با قرار وثیقه آزاد بود، در آخرین روز دادگاه در ماه مارس حاضر نشد و هیئت منصفه در غیابش، او را به تجاوز جنسی در شهر سنت‌اندروز محکوم کردند.

وکیل حسن در جلسه مربوط به صدور حکم، به دادگاه اطلاع داده که موکلش هم‌اکنون در ایران به‌سر می‌برد.

به گزارش رسانه‌های اسکاتلندی، یک حکم بازداشت پس از محکومیت علیه او صادر شده تا در صورت دستگیری، برای صدور حکم نهایی به دادگاه بازگردانده شود.

به گفته دادگاه، شواهد نشان داده‌اند که قربانی پس از بیدار شدن، متوجه شده که حسن در حال تجاوز به اوست، و دیگران نیز پس از آن او را در وضعیت آشفته و ناراحت دیده‌اند.

ارسطویی ۲۲ اردیبهشت در خانه هنرمندان تشییع و در قطعه هنرمندان در «بهشت‌زهرا» تهران به خاک سپرده شد.

تصاویر و ویدیوهای ثبت‌شده از مراسم تشییع این نویسنده، مترجم، شاعر و مدرس داستان‌نویسی درگذشته نشان می‌دهد گروهی از زنان بدون داشتن حجاب اجباری و در سکوت، پیکر او را بر شانه‌های خود می‌کشند و به سمت آرامگاه او حرکت می‌کنند.

انتشار تصاویر این حرکت زنان نویسنده که نمونه‌اش در حافظه جمعی ایرانیان در دوره‌های مختلف تاریخ ایران به‌سختی به یاد آورده می‌شود، یکی از نشانه‌های زنده بودن جنبش «زن، زندگی، آزادی» است.

برخی، تصاویر تشییع پیکر این نویسنده بر دوش زنان بدون حجاب اجباری را نمادی از بازتاب روحیه آزاداندیش ارسطویی و باورهایش به آزادی‌های فردی و اجتماعی دانستند.

شماری نیز از این رخداد به‌عنوان نشانه‌ای از ادامه مبارزه زنان در برابر نیروی سرکوب و سنت‌هایی که قرن‌ها در سایه نظام مردسالار زندگی‌شان را نشانه رفته است، نام بردند.

این تصاویر یادآور صحنه‌هایی است از جنس حرکت زنانی که در مراسم خاکسپاری مهسا (ژینا) امینی در سقز، روسری‌های خود را برداشتند و در هوا تکان دادند.

و همچنین یادآور میدان‌داری زنان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» و یادآور سوگواری مادران لُر که در مراسم خاک‌سپاری فرزند کشته‌شده‌شان در اعتراضات علیه جمهوری اسلامی، «کِل‌» کشیدند و «مِی‌نا» (روسری زنان لر) خود را در هوا چرخاندند.

حساب کاربری «زنان ایران» در اینستاگرام با اشاره به مراسم تشییع ارسطویی نوشت: «نخستین بار زنان به صورت یک‌دست و یک‌پارچه زیر تابوت زنی را گرفتند و تا خانه‌ ابدی بدرقه‌اش کردند.»

اسدالله امرایی، نویسنده و مترجم، نیز با انتشار تصویری از مراسم خاک‌سپاری ارسطویی، گفت: «زنان با هر لباس و پوششی که دلشان می‌خواست، شیوا ارسطویی را تشییع کردند.»

مظاهر شهامت، شاعر و نویسنده، هم نوشت: «تابوت شیوا ارسطویی بر دوش زنان هموطن!»

ارسطویی متولد اردیبهشت ۱۳۴۰ در تهران بود و ۱۶ اردیبهشت‌ ۱۴۰۴ در ۶۴ سالگی از دنیا رفت.

او در دوران فعالیت خود هشت رمان، دو مجموعه داستان و دو مجموعه شعر منتشر کرد.

از آثارش می‌توان به رمان‌های «او را که دیدم زیبا شدم» و «بی‌بی شهرزاد» و مجموعه داستان‌های «آفتاب و مهتاب» و «آمده بودم با دخترم چای بخورم» اشاره کرد.

ارسطویی از مدافعان آزادی بیان و یکی از ۱۳۴ نویسنده آزادی‌خواه امضاکننده بیانیه «ما نویسنده‌ایم» در اعتراض به سانسور بود و از سال ۱۳۷۸ به عضویت کانون نویسندگان ایران درآمد.

در سال‌های گذشته گاه به گاه تصاویری از دل جامعه، چشم‌های رهگذران را به خود میخ‌کوب کرده است؛ از جمله تصاویر زنانی که در نقطه‌ای از ایران، پیکر عزیز درگشته‌شان را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند طبق سنت‌های تحمیل‌شده، تابوت عزیزانشان بر شانه‌ها و دستان مردان حمل شود.

زنی که تابوی خوانندگی زنان کُرد در ایران را شکست

پیکر فتانه ولیدی، خواننده کُرد که مهرماه ۱۴۰۳ در سن ٧١ سالگی از دنیا رفت، روی دوش زنان تشییع و در زادگاهش سنندج به خاک سپرده شد.

ولیدی به زبان کرُدی ترانه می‌خواند و با حسن کامکار، آهنگساز و بنیان‌گذار گروه کامکارها، کار کرده بود.

این هنرمند نخستین کسی بود که تابوی خوانندگی زنان کُرد در ایران را شکست و پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در برنامه کودک رادیو ایران هم‌خوانی کرد، اما پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی فرصت شنیده شدن صدایش از مردم گرفته شد.

به گفته حسین علیزاده، فیلم «نیوه مانگ» بهمن قبادی بر اساس زندگی این هنرمند ساخته شده است.

ماهور زیر تابوت پدر

احمدرضا احمدی، شاعر و نویسنده برجسته و از پایه‌گذاران «موج نو» در شعر ایران، تیرماه ۱۴۰۲ در سن ۸۳ سالگی و پس از مدت‌ها تحمل بیماری در تهران از دنیا رفت.

ماهور احمدی، فرزند او، با وجود ممانعت مسئولان کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان از سخنرانی در مراسم تشییع پدرش، بدون حجاب اجباری شعرخوانی و سخنرانی کرد.

او در سخنرانی‌اش گفت: «پدرم هیچ‌وقت نان سیاست را نخورد، اما سیاسی‌ترین شعرها را سرود و با اجبار از کانون بازنشسته‌اش کردند.»

تصویر ماهور در مراسم تشییع پیکر پدرش در حالی که به‌عنوان تنها زن بدون حجاب اجباری زیر تابوت او رفت و پیکرش را بر دوش کشید و به خاک سپرد، در حافظه جمعی مردم ثبت شده است.

ماهور ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ هم‌زمان با روز جهانی زن خبر داد قوه قضاییه جمهوری اسلامی برای او به‌دلیل حضور در مراسم تشییع پیکر پدرش و گرفتن تابوت او بدون حجاب اجباری پرونده تشکیل داد و او را ابتدا به حبس و سپس به جریمه محکوم کرد.

پیکر محمد ملکی بر شانه‌های نرگس محمدی و شهناز اکملی

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح و شهناز اکملی، مادر مصطفی کریم‌بیگی، از کشته‌شدگان اعتراضات سال ۱۳۸۸، آذرماه ۱۳۹۹ در مراسم خاک‌سپاری محمد ملکی، فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی، زیر تابوت او رفتند و پیکرش را بر شانه‌های خود حمل کردند.

محمدی در حالی که تابوت ملکی را بر دوش داشت، با صدایی رسا گفت: «درودبرمرد آزادی‌خواه ایران. مجاهد نستوه. درود بر آزادی و عدالت.»

این فعال حقوق بشر در ادامه این مراسم در خصوص شخصیت و سوابق ملکی سخرانی کرد و گفت: «ملکی یک عمر برای آزادی جنگید و یک عمر مقابل استبداد ایستاد و نفسی نیاسود. زندگی او سراسر مقاومت و مبارزه بود و در مبارزه برای احقاق حقوق ملت، لحظه‌ای درنگ نکرد.»

کاربران شبکه‌های اجتماعی در آن زمان تصاویر و ویدیوهای بسیاری از این رخداد منتشر کردند و از آن به‌عنوان حرکتی شجاعانه و ساختارشکن در راستای شکستن سنت‌های زن‌ستیزانه یاد کردند.

تشییع «کاملا مردانه» پیکر فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد، شاعر نامدار ایرانی، ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ از دنیا رفت و پیکرش دو روز بعد با حضور خانواده، دوستان و علاقه‌مندانش در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

نام فروغ یادآور شورش و عصیان زنی است که در برابر ظلم و تبعیض و نابرابری ایستاد و صدای حق‌خواهی زنان ایرانی را در آثارش فریاد زد؛ کسی که در شعرهایش رنج‌ها و فعالیت‌های روزمره زنان در خانه را به تصویر کشید.

حدود ۶۰ سال از خاک‌سپاری فروغ گذشت و روایت‌های نقل‌شده از مراسم تشییع و خاک‌سپاری این شاعر نامدار حاکی از آن است که این مراسم به‌طور کامل فضایی «مردانه» داشته است.

تصاویر منتشر شده از مراسم خاک‌سپاری فروغ نشان می‌دهد مردانی از چهار سو زیر تابوتش را گرفته، پیکرش را بر دوش کشیده و به خاک می‌سپارند.

آنچه در فاصله ۶۰ ساله میان خاک‌سپاری فروغ فرخزاد تا خاک‌سپاری شیوا ارسطویی، دو نویسنده پیش‌رو، ساختارشکن و هنجارگریز، به چشم می‌آید، تفاوت‌های ظاهری تشییع دو پیکر نیست؛ بلکه تحقق شعار «زن، زندگی، آزادی» در حرکت‌های شجاعانه زنان ایرانی است.

با گذشت دو سال و هشت ماه از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» و رخدادهای پس از آن، فضای این‌روزهای جامعه ایران نشان می‌دهد زنان همچنان در مسیر مبارزه برای تحقق خواسته‌هایشان گام برمی‌دارند.