سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه، به اظهارات دونالد ترامپ درباره آینده کانال پاناما واکنش نشان داد.
او گفت: «ما انتظار داریم که در مذاکرات پیشبینیشده میان رهبران پاناما و دونالد ترامپ، در مورد مسائل مربوط به کنترل کانال پاناما که بهطور قطع در حوزه روابط دوجانبه آنها قرار دارد، طرفین به نظام حقوقی بینالمللی موجود در این آبراه کلیدی احترام بگذارند.»
کانال پاناما پس از شکست تلاشهای قبلی فرانسه، در اوایل دهه ۱۹۰۰ از سوی آمریکا ساخته شد.
معاهدهای که از سوی جیمی کارتر، رییسجمهوری فقید آمریکا در سال ۱۹۷۷ امضا شد، کانال را در سال ۱۹۹۹ به پاناما واگذار کرد و استفاده از آن را برای هر کشوری مجاز دانست.
ایالات متحده در سال ۱۹۸۹ یک حمله نظامی به پاناما انجام داد که منجر به کشته شدن حدود هزار نفر شد و مانوئل نوریگا، رییسجمهوری وقت این کشور را سرنگون کرد.

دونالد ترامپ نخستین روز از بازگشت خود به کاخ سفید را با اخراج غیرمنتظره برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در دوره اول ریاستجمهوری خود، به پایان رساند.
هوک در جریان انتقال مسئولیتهای مربوط به وزارت خارجه آمریکا در تیم ترامپ نقش داشت.
علت دقیق اخراج هوک از سوی ترامپ هنوز روشن نیست، اما رییسجمهوری ایالات متحده گفت که هوک و سه نفر دیگر با دیدگاه او برای «بزرگ کردن دوباره آمریکا» هماهنگ نیستند.
هوک حامی سیاست فشار حداکثری تحریمهایی بود که ترامپ در دوره نخست ریاستجمهوری خود علیه جمهوری اسلامی اعمال کرد.
ترامپ با انتشار پستی در شبکه اجتماعی تروثسوشال خطاب به او نوشت:«تو اخراجی!»

دونالد ترامپ، رییسجمهوری منتخب آمریکا، پس از امضای تعدادی از فرمانهای اجرایی، خودکارها را برای طرفدارانش پرتاب کرد.
نخستین فرمانهای اجرایی ترامپ، سیاستهای دولت بایدن در زمینه هوش مصنوعی و خودروهای برقی را لغو کرد. او همچنین دستور توقف استخدام فدرال را صادر کرد و از کارکنان دولتی خواست که به جای دورکاری، به محل کار خود بازگردند.
رییسجمهوری آمریکا پس از امضای فرمانهای اجرایی، خودکارهایی که برای امضا استفاده کرده را معمولا به عنوان یادبود یا هدیه به افراد خاصی مانند قانونگذاران، حامیان سیاسی، یا افرادی اهدا میکند که در تدوین یا پیشبرد آن فرمان نقش داشتهاند.
دونالد ترامپ روز سهشنبه اعلام کرد که تیم او در حال حذف بیش از هزار نفر از منصوبان دولت جو بایدن است.
او با انتشار پستی در تروثسوشال، شبکه اجتماعی خود، از برکناری چهار نفر از جمله سرآشپز مشهور خوزه آندرس و ژنرال پیشین مارک میلی خبر داد.
ترامپ گفت میلی را که روز دوشنبه از سوی بایدن عفو پیشگیرانه دریافت کرده بود، از شورای مشاوره زیرساخت ملی اخراج میکند. همچنین، آندرس از شورای رییسجمهوری در زمینه ورزش، تناسب اندام و تغذیه حذف شد.
حامیان حقوق مهاجران و حقوق مدنی، از جمله اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا، دادخواستی علیه فرمان اجرایی دونالد ترامپ برای ممنوعیت اعطای حق شهروندی بر اساس تولد به کسانی که هر دو والد آنها فاقد اقامت قانونی آمریکا هستند، تنظیم کردند.
این گروهها در بیانیهای اعلام کردند: «امروز فعالان حقوق مهاجران از دولت ترامپ به دلیل فرمان اجرایی وی که قصد دارد شهروندی آمریکا را از برخی نوزادان متولد شده در ایالات متحده سلب کند، شکایت کردند.»
آنان این فرمان را «مغایر قانون اساسی» توصیف کردند.

همزمان با افزایش صدور و اجرای احکام اعدام در ایران، در پنجاهودومین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، فعالان این کارزار با انتشار بیانیهای از اعتصاب عمومی کُردستان علیه اعدام در روز چهارشنبه سوم بهمن حمایت کرده و خواستار پیوستن گستردهتر مردم به این اقدام اعتراضی شده است.
بر اساس بیاینه کارزار، همچنین با اشاره با پیوستن بند مردان زندان عادلآباد شیراز به این کارزار، گفته شده اعتصاب غذای زندانیان در این سهشنبه در ۳۴ زندان سراسر ایران برگزار میشود. بند زنان زندان عادلآباد شیراز هم هفته گذشته به این کارزار پیوسته بود.
در بیانیه کارزار، با اشاره به افزایش شما اعدامها گفته شده اعدامها و سرکوبهای سیستماتیک در دیماه امسال شتاب گرفت و تنها در این ماه، بیش از ۱۱۰ زندانی در زندانیهای ایران اعدام شدند.
به این ترتیب، از آغاز سال ۱۴۰۳ تاکنون، ۹۵۰ نفر از محکومان زندانی با حکم اعدام در زندانهای مختلف ایران به قتل رسیدهاند.
بهگفته فعالان این کارزار، این آمار بیانگر رشد بیسابقه استفاده از اعدام بهعنوان ابزاری برای سرکوب جامعه است.
سرکوب گستردهای که دامن زندانیان سیاسی را هم گرفته است . بر اساس آخرین گزارشها، حکم اعدام مالک داورشناس (موسوی)، زندانی سیاسی ۲۶ساله اهل شهرستان کرخه، با اتهام «بغی» صادر شده است.
داورشناس از سال ۱۴۰۰ در بازداشت بهسر میبرد و گفته میشود زیر شکنجههای شدید روحی و جسمی، ناچار به اعترافات اجباری دروغین علیه خودش شده است.
نزدیکان این زندانی به فعالان کارزار و سازمانهای حقوقبشری هشدار دادهاند بر اساس که مالک داورشناس این زندانی، اکنون در خطر جدی اجرای حکم اعدام قرار دارد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در همین حال به گسترش حمایتها از این کارزار هم اشاره کرده و اعلام کرده است علیرغم افزایش فشار و خشونت از سوی نهادهای حاکمیتی، حمایتهای داخلی و بینالمللی از این حرکت اعتراضی روزبهروز گسترش مییابد.
بنا بر اعلام کارزار، تاکنون، ۱۱ تشکل صنفی معلمان در استانهای مختلف در جریان برگزاری تجمعات هفتگی خود، از این کارزار پشتیبانی کردهاند و در موارد متعدد، شعار «نه به اعدام» سر دادهاند.
همچنین جمعی از ماموستاهای اهل سنت در شهرهای کُردستان نیز در موضعگیریهای صریح، مخالفت خود با اعدام را ابراز کردهاند.
در بیانیه کارزار سهشنبههای نه به اعدام، به کشتهشدن دو قاضی بدنام دیوان عالی کشور هم اشاره شده است.
در این بیانیه گفته شده محمد مقیسه و علی رازینی، که به صدور احکام سنگین و نقض فاحش حقوق بشر طی چهار دهه گذشته شهرت داشتند، را یک شهروند «به ستوه آمده» هدف حمله قرار داده است.
فعالان کارزار میگویند این اقدام در شبکههای اجتماعی و میان بسیاری از خانوادههای دادخواه اعدامهای سیاسی، با واکنش مثبت مواجه شد و آن را نمودی از خشم عمومی نسبت به تداوم اعدامها دانستند.
در این بیانیه همچنین با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران به بهانههای «شرعی و قانونی خودساخته»، مجازات اعدام را به ابزاری برای اعمال حداکثری قدرت تبدیل کرده، تاکید شده لغو کامل این حکم غیرانسانی تنها راه جلوگیری از تداوم چرخه خشونت در کشور است.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بخش پایانی بیانیه خود اعلام کرده بار دیگر از تمامی زندانیان در زندانهای مختلف سراسر ایران میخواهد به این حرکت اعتراضی بپیوندند تا همصدا علیه اعدام، بهعنوان یک مجازات «قرون وسطایی» و ابزاری برای سرکوب، مقاومت کنند.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» که از بهمن ۱۴۰۲ با خواست توقف اعدامها در ایران آغاز شده است، سهشنبه ۱۸ دی ماه، در پنجاهمین هفته به ۳۰ زندان کشور گسترش پیدا کرد.
زندانیان عضو این کارزار در زندانهای اراک، اردبیل، ارومیه، اسدآباد اصفهان، اوین (بندهای زنان، چهار و هشت)، بانه، بم، تبریز، تهران بزرگ، خرمآباد، خورین ورامین، خوی، دستگرد اصفهان، رامهرمز، لاکان رشت (بندهای مردان و زنان)، رودسر، سپیدار اهواز، سقز، سلماس، شیبان اهواز، طبس، قائمشهر، قزلحصار کرج (واحدهای دو و چهار)، کامیاران، کهنوج، مرکزی کرج، مریوان، مشهد، نظام شیراز و نقده، در اعتصاب غذا هستند.
کارزار اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در بهمن ماه ۱۴۰۲ از سوی زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج آغاز شد و سپس زندانیانی از سایر زندانها به آن پیوستند.





