وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرد از گزارشهای مربوط به آزادی امیلی داماری، گروگان بریتانیایی-اسرائیلی در روز نخست توافق آتشبس غزه حمایت میکند.
در این بیانیه آمده است: «ما آمادهایم تا پس از آزادی امیلی، از او حمایت کنیم. ما از هر دو طرف میخواهیم که تمامی مراحل توافق را به طور کامل اجرا کرده و همه گروگانها را بازگردانند.»
امیلی داماری تنها شهروند بریتانیایی است که همچنان بهعنوان گروگان در غزه نگهداری میشود.

آژانس امدادرسانی به آوارگان فلسطینی (اونروا) اعلام کرد چهار هزار کامیون حامل آرد و مواد غذایی آماده ورود به غزه هستند.
اونروا پیشبینی کرد حملات به کاروانهای امدادی در نوار غزه با ورود کمکهای بشردوستانه پس از آتشبس کاهش یابد.
سازمان ملل نیز گزارش داد که ورود کمکهای انساندوستانه به غزه ۱۵ دقیقه پس از برقراری آتشبس آغاز شد.
بر اساس این گزارش، کامیونهای حامل اقلام بشردوستانه برنامه جهانی غذااز گذرگاههای زیکیم و کرم شالوم وارد غزه شدند.
نخستین کامیونها حامل آرد گندم و بستههای غذایی آماده مصرف برای افراد در شرایط اضطراری بودند.
برنامه جهانی غذا قصد دارد روزانه از طریق کریدورهای انسانی که شامل گذرگاههای مصر، اردن و اسرائیل میشوند، مواد غذایی به غزه ارسال کند.
سازمان ملل تاکید کرد که این آتشبس، برای پاسخ به نیازهای بشردوستانه در غزه، حیاتی است و امنیت و دسترسی به گذرگاهها باید تضمین شود.


روزنامه ایران نوشته که این آبدارچی ۳۱ ساله ناگهان وارد شعبه ۳۹ در طبقه اول ساختمان شد، اسلحهای را از زیر لباسش بیرون کشید و به علی رازینی، محمد مقیسه و مامور حفاظت شلیک کرد.
بر اساس این روایت، او پس از هدف قرار دادن این سه نفر با همان اسلحه از شعبه خارج شد و به طبقه سوم فرار و سپس با شلیک یک گلوله به قلبش خودکشی کرده است.
این روزنامه نوشت که بر اساس تحقیقات حضور آبدارچی در شعبه تا خروج او از اتاق محل فقط ۱۳ ثانیه طول کشیده است.
این روزنامه به نوع اسلحه اشاره نکرد و افزود که شش تیر به صورت متوالی و رگباری شلیک شده است.
روزنامه ایران نوشت که بر اساس تحقیقات، آبدارچی جوان هیچ اختلاف قبلی با این قضات نداشته اما انگیزه او در هالهای از ابهام است.
در روایت رسمی جمهوری اسلامی فرد مهاجم آبدارچی معرفی شده اما این سوال مطرح شده که یک آبدارچی چگونه به اسلحه و تیراندازی تسلط داشته که با این سرعت این اقدامات را انجام داده است.
فرضیههای مختلفی درباره این اقدام از جمله تصفیه حسابهای داخلی حکومت مطرح شده اما مصطفی پورمحمدی معاون اسبق وزیر اطلاعات و از اعضای هیات «مرگ» این اقدام را به سازمان مجاهدین خلق منتسب کرد.
پورمحمدی گفت که این فرد به طبقه بالا رفته تا یک قاضی دیگر را هم هدف قرار دهد اما او نبوده و در این حین شعار یا سخنی درباره سازمان مجاهدین خلق گفته است.
او اضافه کرد: «باید بررسی شود که آیا از بیرون به او خط مشخصی برای افراد مشخص داده شده یا به او گفتند قضات داگاه انقلاب را ترور کند.»
مقیسه از عوامل امنیتی و قضایی دخیل در اعدام زندانیان دهه ۶۰ و به خصوص تابستان ۶۷ بود.
نام مقیسه در پرونده حمید نوری (عباسی)، دادیار سابق زندان گوهردشت، بارها مطرح شد و از جمله در آخرین دور از دادگاه تجدیدنظر، دادگاه با درخواست وکیلان او برای حضور مصطفی پورمحمدی، محمد مقیسه و سیروس شیخپور موافقت کرد.
با این حال دادستان در صحن دادگاه اعلام کرد در صورت ورود مقیسه و پورمحمدی به خاک سوئد، این دو نفر بازداشت خواهند شد.
رازینی، رییس شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور، در دهه ۶۰ و سال ۱۳۶۷ حکم اعدام بسیاری از زندانیان از جمله اعضای سازمان مجاهدین خلق را که در عملیات «فروغ جاویدان» دستگیر شده بودند، صادر کرد.
رازینی همچنین در فساد اقتصادی نیز درگیر بوده و در پرونده فساد فرزندان محمد مصدق، معاون اول مستعفی قوه قضاییه، به عنوان کار چاقکن مطرح شده بود.
ناصر ایمانی، چهره اصولگرا، نیز نوشت که این اتفاق «ابعادی پیچیده و چندوجهی دارد و به بررسی دقیق و همهجانبه نیازمند است زیرا توسط یک سازمان ترور صورت گرفته است.»
اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه، گفته که «افرادی» در رابطه با حمله به مقیسی و رازینی، «شناسایی، دستگیر و احضار» شدهاند.
او اضافه کرد: «با توجه به اینکه ضارب خودکشی کرده است در حال بررسی صحنه جرم و مسائل پشت پرده آن هستیم.»
خامنهای در پیام خود از محمد مقیسه با عبارت «قاضی شجاع» و از علی رازینی به عنوان «عالِم مجاهد» یاد کرد.
ارتش اسرائیل گفت هنوز نمیداند که گروگانها رومی گونن، امیلی داماری و درون اشتاینبرخر دقیقا چه ساعتی از روز یکشنبه از اسارت حماس آزاد خواهند شد.
ارتش افزود که در عینحال، برای تحویل گرفتن این سه زن آماده است.
روزنامه یدیعوت آحارونوت نوشت که اسرائیل سه گروگان را از طریق گذرگاه نتزاریم تحویل خواهد گرفت.
انتظار میرود که حماس سه گروگان زن را به صلیب سرخ تحویل دهد، آنها سپس به نیروهای ویژه ارتش اسرائیل در داخل نوار غزه تحویل داده خواهند شد.
گروگانها در ادامه برای معاینه اولیه به یکی از سه تاسیسات ارتش در نزدیکی مرز منتقل و سپس به بیمارستانی برای ملاقات با خانوادههایشان برده خواهند شد.
ارتش اسرائیل مسیرهای منطقه مرزی غزه را از صبح یکشنبه بسته است تا حریم خصوصی گروگانها در هنگام آزادی حفظ شود.
حماس گفت منتظر دریافت فهرست اسامی ۹۰ زندانی فلسطینی است که اسرائیل امروز (یکشنبه) بهعنوان بخشی از توافق آتشبس و تبادل گروگانها آزاد خواهد کرد.
این گروه در بیانیهای گفت: «انتظار میرود اشغالگران بهزودی فهرستی از میان زنان و کودکان زندانی را تحویل دهند.»
این بیانیه افزود که بر اساس این توافق، «آزادی ۳۰ زندانی فلسطینی در ازای یک گروگان غیرنظامی» تعیین شده است.
انتظار میرود سه زن گروگان به نامهای امیلی داماری، شهروند دوتابعیتی بریتانیایی-اسرائیلی، رومی گونن و درون اشتاینبرخر یکشنبه و در روز نخست از اجرای توافق آتشبس آزاد شوند.

اکنون با اجرای توافق آتشبس میان اسرائیل و حماس، فلسطینیهای آواره در نوار غزه امیدوارند به خانههای خود بازگردند، اما از خانههای بسیاری از این آوارگان چیزی باقی نمانده و حتی اکنون طرحی برای بازسازی آنها وجود ندارد.
۱۵ ماه جنگ غزه که با حمله بیسابقه، مرگبار و ناگهانی گروه مسلح حماس به اسرائیل در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، شهرهای نوار غزه را تقریبا به زمینهای مسطح و پر از آوار تبدیل کرده است.
جادههای اصلی در این منطقه تحت محاصره اسرائیل و مصر از بین رفته و زیرساختهای حیاتی مثل شبکههای آبرسانی و برقرسانی ویران شده است.
در حالی که اسرائیل اعلام کرده بود که حماس از بیمارستانها و مدارس برای پوشش مراکز نظامی خود استفاده میکند، بیشتر بیمارستانها به دلیل حملات اسرائیل دیگر کار نمیکنند.

در این شرایط، مشخص نیست چه زمانی این زیرساختها بازسازی میشوند، زیرا توافق آتشبس مرحلهای در نوار غزه و آزادی گروگانهایی که به دست افراد مسلح تحت رهبری حماس نگهداری میشوند، مشخص نمیکند که چه کسی پس از جنگ، نوار غزه را اداره میکند.
همچنین مشخص نیست که اسرائیل و مصر محاصرهای را که در زمان تصرف نوار غزه از سوی حماس در سال۲۰۰۷ آغاز شده، لغو خواهند کرد یا نه.
میزان دقیق خسارت مشخص نیست
سازمان ملل متحد میگوید که اگر محاصره نوار غزه ادامه داشته باشد، بازسازی آن ممکن است بیش از ۳۵۰ سال طول بکشد.
بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، دو سوم تمام سازهها در نوار غزه ویران شده و میزان کامل خسارت تنها زمانی مشخص خواهد شد که با اجرای توافق، بازرسان به این قلمرو دسترسی کامل داشته باشند.
ویرانشدهترین بخش غزه، شمال این منطقه است که از سوی نیروهای اسرائیلی در عملیاتی که از اوایل اکتبر آغاز شد، محصور شده و عمدتا خالی از سکنه شده است.

با استفاده از دادههای ماهوارهای، سازمان ملل ماه گذشته میلادی تخمین زد که ۶۹ درصد از سازههای غزه از جمله بیش از ۲۴۵ هزار خانه آسیب دیده یا ویران شده است.
بانک جهانی نیز میزان خسارتها در نوار غزه فقط در چهار ماه اول جنگ را ۱۸.۵ میلیارد دلار برآورد کرده که تقریبا مجموع تولید اقتصادی کرانه باختری و غزه در سال ۲۰۲۲ است.
از آن جا که حماس جنگ را آغاز کرد، اسرائیل این گروه مسلح تحت حمایت جمهوری اسلامی را مسوول اصلی این تخریب میداند.
بر اساس گزارش اسرائیل، حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حدود ۱۲۰۰ کشته عمدتا غیرنظامی بر جای گذاشت و ۲۵۰ نفر به دست فلسطینیهای مسلح به گروگان گرفته شدند.
به گفته وزارت بهداشت غزه، که تحت کنترل حماس است، حملات تلافیجویانه اسرائیل به نوار غزه نیز بیش از ۴۶ هزار فلسطینی را کشت که بیش از نیمی از آنها زن و کودک بودند.

وزارت بهداشت غزه آمار کشتههای غیرنظامی از کشتههای شبهنظامی را تفکیک نمیکند، اما اسرائیل می گوید که بیش از ۱۷ هزار شبه نظامی را کشته است.
در جریان پانزده ماه جنگ، ارتش اسرائیل بارها عکسها و فیلمهای ویدئویی منتشر کرد که نشان میدادند حماس تونلها و راکتاندازها را در مناطق مسکونی ساخته و اغلب در خانهها، مدارس و مساجد و اطراف آن عملیات اجرا میکند.
«۱۵ سال» زمان برای آواربرداری
اما پیش از اینکه بتوان ساختمانی را در نوار غزه بازسازی کرد، آوارها باید از بین بروند. عملیات آواربرداری در این شرایط یک کار بسیار گسترده و بزرگ است.
سازمان ملل متحد تخمین میزند که جنگ غزه بیش از ۵۰ میلیون تن آوار بر جای گذاشته است که تخلیه این میزان آوار با بیش از ۱۰۰ کامیون و کار تمام وقت، بیش از ۱۵ سال طول میکشد.
مشکل دیگر این است که فضای باز در نوار غزه که در غرب آن، دریای مدیترانه واقع است، محدود است و اغلب مساحت این منطقه محل سکونت حدود ۲.۳ میلیون فلسطینی است.
همچنین آواربرداری به دلیل اینکه حاوی مقادیر زیادی مهمات منفجرنشده و سایر مواد مضر و همچنین بقایای انسانی است، پیچیده خواهد بود.

وزارت بهداشت غزه میگوید هزاران نفر از کشتهشدگان در حملات هوایی اسرائیل به نوار غزه هنوز در زیر آوار مدفون هستند.
پاکسازی آوارها و در نهایت بازسازی خانهها نیازمند میلیاردها دلار و همچنین امکان ارسال مصالح ساختمانی و تجهیزات سنگین به داخل قلمرو نوار غزه است که هنوز سرنوشت هیچ کدام از این عوامل مشخص نشده است.
پس از اجرای توافق آتشبس، یعنی آزاد شدن ۱۰۰ گروگان باقیمانده و خروج نیروهای اسرائیلی از قلمرو، در مرحله نهایی این توافق یک پروژه بازسازی سه تا پنج ساله پیشبینی شده است.
اما رسیدن به آن نقطه مستلزم توافق بر سر دومین و سختترین مرحله توافق است که هنوز باید مورد مذاکره قرار گیرد.
حتی در صورت رسیدن به مرحله نهایی، امکان بازسازی نوار غزه به سرنوشت محاصره این منطقه بستگی دارد.
اسرائیل میگوید برای جلوگیری از بازسازی قابلیتهای نظامی حماس به چنین محاصرهای نیاز است زیرا حماس میتواند از سیمان و لولههای فلزی بار دیگر برای ساحت تونلها و موشکها استفاده کند.
تمایل کم به سرمایهگذاری در غزه
اگر حماس به طور کامل از بین رفته بود و دیگر در نوار غزه قدرت نداشت، اسرائیل ممکن بود تمایل بیشتری به رفع محاصره این منطقه داشته باشد، اما هنوز هیچ برنامهای برای یک دولت جایگزین در غزه وجود ندارد.
ایالات متحده و بسیاری از کشورهای جهان خواهان یک تشکیلات خودگردان فلسطینی هستند که پیش از تشکیل کشور احتمالی فلسطین، کرانه باختری و غزه را با حمایت کشورهای عربی اداره کند.

اما این برای دولت اسرائیل که مخالف تشکیل کشور فلسطینی است و هر گونه نقشی در غزه برای مقامات تحت حمایت غرب را رد کرده، قابل پذیرش نیست.
آسوشیتدپرس نوشت که بعید است کمککنندگان بینالمللی در سرزمینی که هنوز دولتی ندارد و در کمتر از دو دهه، شاهد پنج جنگ بوده، سرمایهگذاری کنند.
این شرایط، این خطر را به وجود آورده که اردوگاههای ساخته شده از چادر در امتداد ساحل مدیترانه در نوار غزه، ممکن است تا زمان نامعلومی همچنان برپا باشند.
