امضاکنندگان این نامه که یکشنبه ۳۰ دی ماه منتشر شده است، از پخشان عزیزی به عنوان انسانی از جنس دردها، آرزوها و امیدها که از میان مردم برآمده است، یاد کرده و هشدار دادند: «اعدام پخشان عزیزی، زخمی بر وجدان ما خواهد بود که هرگز التیام نخواهد یافت.»
هنرمندان، نویسندگان و شاعران، روزنامهنگاران و فعالان عرصههای مختلف، در این نامه با تاکید بر اینکه هیچ جامعهای با ریختن خون انسانها عادلانهتر نخواهد شد، خاطرنشان کردند در مسیر عدالت، هیچ جایی برای کلمه اعدام وجود ندارد.
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی، ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و پس از تحمل نزدیک به پنج ماه حبس انفرادی و شکنجه، اواخر آذر همان سال به بند زنان اوین منتقل شد.
عزیزی دوم مرداد سال جاری با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی کُرد ۱۹ دی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد و به گفته برادرش، برای اجرا به دایره اجرای احکام فرستاده شده است.
فعالان امضاکننده نامه «اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی» در بخش دیگری از این نامه اعلام کردند: «ما اینبار نه بهعنوان هنرمند یا فعال مدنی یا هر چهره دیگری، به عنوان مردم به درد آمدهای؛ به عنوان شهروندان این کشور؛ خانوادههای ایرانی که در برابر هر گونه ستمی تکلیفی برای خود احساس میکنیم، اعتراض جدی خود را به حکم اعدام پخشان عزیزی اعلام میکنیم.»
همزمان، شبکه حقوق بشر کردستان خبر داد آیدا عمومی، فعال مدنی و اسعد غفوری، استاد دانشگاه و یکی از مدیران گروه تلگرامی کمپین «جلوگیری از اعدام پخشان عزیزی»، از سوی ماموران امنیتی در سنندج بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شدند.
تایید حکم اعدام پخشان عزیزی و صدور حکم اعدام وریشه مردادی در هفتهها و ماههای گذشته با اعترضات گسترده داخلی و بینالمللی همراه شده است.
در تازهترین نمونه از این اعتراضها، مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبههای نماز جمعه ۲۸ دی ماه گفت اعدامهای سیاسی بهویژه اعدام زنان خطرناک هستند و باید متوقف شوند.
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نیز ۲۸ آذر در پستی در شبکه اجتماعی ایکس خواستار لغو فوری حکم اعدام عزیزی شد و نوشت که پرونده او «بازتابدهنده آزار و اذیت گستردهتر فعالان زن و اقلیتها» در ایران است.
