ایرنا در گزارش خود نوشت که اگر نهادهای مربوطه و رسانهها به درستی به نقش خود در زمینه عوارض گل، عمل میکردند، مصرف گل به مرز نگرانکننده نمیرسید و سن استعمال آن پایین نمیآمد.
این گزارش با تاکید بر اینکه برخی سازمانهای مربوطه حاضر نیستند آمار رسمی جدیدی از مصرف گل منتشر شود، اضافه کرد که آنها تلاش در پنهانکاری دارند و آمارها مربوط به سالهای پیشین است.
روز نهم تیرماه امسال، عباس آزادی، معاون دانشگاه علوم پزشکی کاشان با بیان اینکه شاهد افزایش مصرف ماده مخدر گل به خصوص در بین جوانان هستیم»، گفت: «این ماده مخدر توهمزا به راحتی قابل تهیه و مصرف بوده و همین امر باعث گرایش روزافزون افراد به آن شده است.»
ایرنا روز ۲۹ خردادماه امسال در گزارشی دیگر با اشاره به افزایش میزان مصرف ماریجوانا در کشور طی سالهای اخیر، نوشت مرکز ملی مطالعات اعتیاد وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران با بررسی ۹۰ مطالعه صورت گرفته در مورد مصرف ماده گل اعلام کرد ۱.۳ درصد مردان ایرانی و ۰.۲ درصد زنان ایرانی، ماده اعتیادآور گل را مصرف میکنند.
سال گذشته نیز آماری از سوی رامین رادفر، پژوهشگر حوزه اعتیاد اعلام شد که طبق آن از هر شش جوان یک نفر در ایران ماریجوانا مصرف میکند.
گل که با نامهای دیگری مانند ماریجوانا، وید، علف و کانابیس هم شناخته میشود، بنا بر گزارش موسسه تحقیقات، رهیافتها و مطالعات بینالمللی مواد مخدر (کادراس)، بعد از تریاک و شیشه بیشترین فراوانی مصرف را دارد.
بر اساس آمار این موسسه، هر چند مصرف تریاک با ۵۰ درصد همچنان در رتبه اول مواد اعتیادآور است اما شیشه با ۱۲ درصد و گل با ۹ درصد در ردههای بعدی قرار دارند.
روزنامه اعتماد آبانماه ۱۴۰۲ در گزارشی درباره مصرف مواد مخدر در ایران به نقل از حمیدرضا صرامی، مدیركل پیشین تحقیقات ستاد مبارزه با مواد مخدر، نوشت که کانابیس به اولین ماده مصرفی در جمعیت دانشآموزی دوره دوم متوسطه و هنرستانهای كشور و جمعیت دانشجویی دانشگاههای دولتی كشور تبدیل شده است.
اعتماد همان زمان گزارش داد که طبق آمارهای سال ۱۳۹۵، حدود ۱۵ درصد از مصرفكنندگان ماریجوانا، دانشجویان و ۳.۷ درصد دانشآموزان هستند.
بنابر گزارشها، اولین كشفیات ماریجوانا در ایران، اوایل دهه ۱۳۹۰ صورت گرفت و مصرف این ماده تا امروز روند رو به رشد داشته است.
