انسیه خزعلی، معاون ابراهیم رئیسی در امور زنان، با بیان اینکه «بارداری دختران کم سن و سال از معضلات جدی جامعه آمریکاست»، مدعی شد: «۶۰ درصد زنان آمریکایی تحت آزار جنسیتی قرار گرفتهاند و ۸۹ درصد زنان آمریکایی ترس از تجاوز دارند.»
در ادامه تلاش حکومت برای سرکوب دانشجویان به بهانه حجاب اجباری، مسوولان دانشگاه «علامه طباطبایی» تهران دستورالعملی را برای تحمیل پوشش مورد نظر حکومت به دانشجویان ابلاغ کردند که در آن پوشیدن «چکمه و کفش با پاشنه، لباس مجلسی و شال و کلاه بدون روسری» ممنوع شده است.
این ضوابط دستوری همچنین داشتن خالکوبی و تتو، استفاده از «زیورآلات غیرمعمول» در بینی، زبان، لب، ابرو و ... را نیز برای دانشجویان منع کرده است.
از سوی دیگر نیروهای حراست مستقر در ورودی این دانشگاه به دانشجویان دختر تذکر داده و تهدید کردهاند که نمیتوانند با پوششی غیر از مقنعه وارد دانشگاه شوند.
تصاویری نیز درباره «ممنوعههای دانشجویان» در دانشگاه علوم پزشکی کرمان و دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران منتشر شده است.
بر اساس این ضوابط، دانشجویان بالینی علوم پزشکی کرمان باید در فضاهای بهداشتی و درمانی روپوش «ساده، بلند، به دور از مدهای افراطی، با ضخامت لازم و دکمههای بسته» بپوشند.
داشتن ناخن «کوتاه، تمیز و بدون لاک»، جوراب «ضخیم، بدون رنگ تند»، کفش «جلوبستهای که جلب توجه نکند» و عدم استفاده از عکس بدون حجاب اجباری برای پروفایل دانشجویان از دیگر ضوابط این دانشگاه است.
دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات نیز بنری در محوطه نصب کرده و مدعی شده است ضوابط پوشش از جمله نپوشیدن لباس رنگی و شلوار جین در دانشگاههای مطرح دنیا هم رعایت میشود.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور اخیرا گزارشی از افزایش سرکوبها همزمان با آغاز سال تحصیلی در دانشگاههایی مانند امیرکبیر، تهران، هنر اصفهان، الزهرا، علامه طباطبایی و خوارزمی منتشر کرد.
این فشار و سرکوب از طریق ضوابط جدید پوشش، نصب دوربینهای نظارتی بیشتر، احضار تلفنی دانشجویان و ... در حال اجراست.
پیش از این نیز گزارشهایی درباره اقدامات حکومتی برای جلوگیری از شکلگیری مجدد اعتراضات در دانشگاهها منتشر شده است.
مجازی شدن کلاسهای درس در کنار بازداشت و احضار دهها تن از دانشجویان دستگیر شده در سال گذشته و تشکیل پرونده و ممنوع شدن تحصیل آنها بخشی از تلاش حکومت در راستای سرکوب دانشگاههاست.
در جدیدترین اشکال سرکوب، به تازگی در سطح دانشگاه تهران بنرهایی موسوم به «نظامنامه اخلاق» قرار گرفته و مفاد آن برای دانشجویان پیامک شده است. بر اساس این ضوابط، دانشجویان دختر برخلاف سالهای گذشته تنها با پوشش «مقنعه» اجازه ورود به دانشگاه دارند.
همچنین گزارشها حاکی از «حضور بیسابقه نیروهای زن حراست در گیتهای پردیس مرکزی» این دانشگاه است.
بنرهایی مشابه نیز درباره پوشش دانشجویان در دانشگاه امیرکبیر نصب شدهاند. «وارسیهای حراست» در گیتهای ورودی این دانشگاه هم تشدید شدهاند.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور در گزارش خود یادآور شده است در دانشگاه هنر اصفهان نیز اطلاعیهای مشابه درخصوص پوشش دانشجویان ابلاغ و در آن به مصادیق «پوشش مناسب و نامناسب» اشاره شده است.
با استناد به شیوهنامه انضباطی، دانشجویان با «تنبیههای در نظر گرفته شده برای متخلفان» تهدید شدهاند.
این در حالی است که به تازگی دانشگاه از دانشجویان خواسته بود با آغاز سال تحصیلی، عکسی جدید از خود برای صدور کارت بارگذاری کنند تا در صورتی که از نظر حراست، چهره دانشجو با تصویر او از نظر حجاب اجباری همخوانی نداشته باشد، اجازه ورودش را به دانشگاه ندهند.
این تشکل صنفی در ادامه به محروم شدن چند دانشجوی دانشگاه الزهرا از خوابگاه به دستور حراست خبر داد و یادآور شد که این دانشجویان با بهانههایی چون «نداشتن حجاب، مصرف مشروبات الکلی، استعمال سیگار و روابط نامشروع»، بدون حکم انضباطی از حضور در خوابگاه منع شدهاند.
در دانشگاه خوارزمی نیز نیروهای حراست در روزهای گذشته مقابل در ورودی خوابگاهها به دانشجویان دختر تذکر حجاب داده و همچنین مانع از ورود دختران بدون «مقنعه» به سلف دانشگاه شدهاند.
انتشار این گزارشها در شرایطی است که گروه «قیام تا سرنگونی» با هک سایت وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری، اسنادی را درباره تصفیه، تعلیق و اخراج استادان منتقد، برنامهریزی برای اخراج هزاران دانشجو با هدف سرکوب جنبش اعتراضی و پذیرش نیروهای حشد الشعبی منتشر کرده است.
تغییر ساختار گزینش دانشجو با هدف «خالصسازی»، اجرای دستورالعمل شورای عالی امنیت ملی مبنی بر استخدام ۱۵ هزار عضو هیات علمی همسو با حکومت و امنیتی کردن دانشگاهها تحت عنوان «انقلاب فرهنگی دوم» با دستور شورای امنیت کشور از دیگر مواردی است که قیام تا سرنگونی از آنها به عنوان سرفصل این اسناد یاد کرد. موضوعی که شوراهای صنفی دانشجویان کشور در گزارش خود به آن اشاره کرده و یادآور شده است روند تشدید فشارها در هفتههای ابتدایی سال تحصیلی بارها رخ داده است.
بر اساس این گزارش اما متوقف شدنِ این جنس از فشارها همواره «مدیون مقاومت، ایستادگی و حمایت دانشجویان از یکدیگر» بوده است.
در همین راستا، هفته گذشته جمعی از دانشجویان رشتههای هنری دانشکدههای هنرهای زیبا و دانشگاه هنر تهران بهمناسبت آغاز سال تحصیلی جدید در بیانیهای مشترک سرکوب دانشگاهها را محکوم کردند.
این دانشجویان سال تحصیلی جدید دانشگاهها را سال دوم «جنبش آزادیخواهانه و طغیان علیه ظلم» خوانده و تاکید کردند که دانشگاه اکنون زیر بار شدیدترین سرکوبها و فشارهاست و نیروی سرکوب حکومت با احضار و تهدید دانشجوها و بازی با عبارت «آموزش غیرحضوری» سعی در ارعاب و ساکت کردن فضای دانشگاه دارند.
نویسندگان این بیانیه یادآوری کردند از این «اقدامات شنیع» نه ترسی در دل دارند و نه اندک تردیدی به ادامه راهی که آغاز کردهاند.
زهرا رهنورد، از رهبران «جنبش سبز» که در حبس خانگی است، در بیانیهای که کانال کلمه منتشر کرده، نوشت سال ۹۷ ماموران حکومتی به گفتند آزاد است به زیارت برود یا سبزی بخرد، اما آزادی اجتماعی ندارد. او در ادامه نوشت: «این آزادی پیشکش خودشان. آزادی من، در گرو آزادی کشورمان ایران است.»
معصومه قاسمیپور، بازیگر تئاتر، از زندان آزاد شد. او از جمله اولین بازیگرانی است که در جریان خیزش انقلابی، تصاویری بدون حجاب اجباری از خود منتشر کرد.
حسن نوروزی، عضو کمیسیون حقوقی مجلس در پاسخ به سوالی درباره درخواست وزیر علوم برای بسته شدن کافههای اطراف دانشگاه تهران به «دیدهبان ایران» گفت: «اطراف دانشگاه باید محیط امنی برای تحصیل باشد نه کسبوکارها، اطراف دانشگاه باید کتابخانه و نشستهای علمی باشد، اینها ارزش دارد.»
آتنا دائمی، فعال حقوق بشر ساکن ایران، دستنوشتههایی از جواد روحی درباره شرح شکنجه شدنش در زندان منتشر کرد. این زندانی بازداشت شده در جریان خیزش انقلابی، اخیرا به طرزی مشکوک جان سپرد. پیشتر هم گزارشهایی درباره شکنجه شدید برای اعترافگیری اجباری از روحی منتشر شده بود.
جواد روحی شرح شکنجههای جسمی و روحی خود را از زمان بازداشت «وحشیانه» در شامگاه ۳۰ شهریور سال ۱۴۰۱ آغاز کرده و نوشته است که تا صبح هدف ضرب و شتم و شکنجه با شوکر قرار گرفته است.
روحی در ادامه نوشته است شدت شکنجهها به حدی بوده که جای عمل جراحی کمرش در سال ۱۴۰۰، زیر مشت و لگد و ضربات شدید «باز شده است».
این بازداشتشده خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی یادآوری کرده است که بر اثر آسیبهای وارد شده برای گرفتن اعتراف اجباری، او را به مدت ۴۸ ساعت در بیمارستان «ولایت» شهر ساری بستری کردهاند.
زمستان سال گذشته نیز کمیته پیگیری وضعیت بازداشتشدگان اعتراضات در گزارشی نوشت روحی به دلیل شکنجههای متعدد «قدرت تکلم و کنترل ادرار» خود را از دست داده است.
این کمیته یادآور شد یک شب وضعیت جواد روحی در بازجوییها چنان وخیم شده که او را عریان به میان کریدور بند منتقل کردهاند.
دستنوشتههای روحی که به تازگی منتشر شده است، نشان میدهند طی ۴۴ روزی که او در بازداشت «اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران» بوده، بارها تحت شکنجه بازجویی شده است؛ بهطوری که در یک نمونه، «سه شبانهروز» به کف پاهایش شلاق و باتوم زدهاند و بر اثر این ضربات، پای راستش فلج و بیحس شده است.
جواد روحی در نوشتههایش تاکید کرده تمامی اعترافاتش درباره اتهاماتی مانند «آتش زدن قرآن، توهین به مقدسات و تخریب اماکن دولتی» زیر شکنجه و «از ترس جان» بوده است.
او در ادامه افزوده که حتی جغرافیای شهر نوشهر را نمیدانسته، از محل اماکن دولتی و امنیتی بیاطلاع بوده و تنها برای ملاقات همسر سابقش به این شهر رفته است.
جواد روحی شهریور سال گذشته و در جریان تجمع اعتراضی مردم در نوشهر بازداشت و همراه با مهدی محمدیفرد ۱۹ ساله و عرشیا تکدستان ۱۸ ساله، به اتهام آتش زدن یک کیوسک پلیس در شامگاه سیام شهریور سال ۱۴۰۱ در نوشهر، به اعدام محکوم شد.
به جواد روحی اتهام ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن از طریق آتش زدن آن و توهین به مقدسات هم بسته شده بود.
او در طول دوران بازداشتش وکیل انتخابی نداشت اما بنا بر اعلام حبیبالله قزوینی، وکیل تسخیریاش، طبق تصاویر دوربین مداربسته، او تنها در محل تجمع حضور داشته و هیچ مدرکی دال بر اینکه اموال عمومی را آتش زده و تخریب کرده وجود ندارد و موکلش از سوختن قرآن هم بیخبر بوده است.
مجید کاوه، وکیل انتخابی روحی هم پس از آن در توییترش نوشته بود موکلش «ایرادات اساسی و حائز اهمیتی نسبت به تحقیقات مقدماتی داشته است».
همین ایرادها بودند که منجر به فرجامخواهی پرونده، پذیرفته شدنش در دیوان عالی کشور و نقض حکم سه بار اعدام جواد روحی در خرداد امسال شدند.
او در حالی ماه گذشته جان باخت که با گذشت ۱۰۰ روز از نقض حکمش در دیوان عالی کشور، در بیخبری از دادرسی دوباره و تعیین زمان دادگاه، در وضعیتی بلاتکلیف در زندان بود.
خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه روز نهم شهریور امسال از مرگ جواد روحی خبر داد و نوشت او بامداد پنجشنبه به دلیل «تشنج» در زندان نوشهر، به بیمارستان منتقل شده و همانجا فوت کرده است.
در واکنش به این اتفاق، شمار زیادی از کاربران، مرگ مشکوک او را «قتل به دست حکومت» خواندند.
