بر اساس گزارشها، شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران با تایید حکم فریبا کمالآبادی مهوش شهریاری، این دو شهروند بهائی زندانی را به «۱۰ سال حبس» محکوم کرد.
«دو سال ممنوعالخروجی، دو سال عدم سکونت در تهران، دو سال ممنوعیت ار فعالیت در گروههای اجتماعی و مصادره اموال از جمله تلفن همراه، کامپیوتر و دیگر ابزار مرتبط با جرم» از دیگر احکام صادر شده برای آنهاست.
اواخر آبان سال گذشته دادگاه بدوی این دو شهروند در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری برگزار و آنها به ۱۰ سال حبس محکوم شدند.
فریبا کمالآبادی و مهوش شهریاری روز ۹ مرداد سال گذشته در خانههای خود بازداشت و پس از ماهها نگهداری در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات، به بند زنان زندان اوین منتقل شدند.
اتهام آنها در دادگاه بدوی «تشکیل و اداره گروه به منظور اقدام علیه امنیت ملی» اعلام شد اما کمالآبادی و شهریاری از آغاز تفهیم اتهام تا دفاعیات دادگاه، اتهامات وارده را به شدت تکذیب کردند و کیفرخواست را «صرفا یک بیانیه سیاسی-عقیدتی» خواندند.
یازدهم مرداد و در سالگرد بازداشت فریبا کمالآبادی و مهوش شهریاری، ۴۵ نفر از همبندیهای کنونی و پیشین آنها دلنوشتهای منتشر و به مشکلات و محرومیتهای شهروندان بهائی در ایران اشاره کردند.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی با انتشار این دلنوشته، یادآور شد که او و دیگر امضاکنندگان آن، از این دو نفر «ایستادگی بر باور و عقیده» را آموختهاند.
نویسندگان این نامه با اشاره به آزادی این دو شهروند در سال ۹۶ که پس از ۱۰ سال حبس و در فاصله کوتاهی از هم اتفاق افتاده بود، یادآور شدند: «تصور نمیکردیم دوباره محکوم شوند. دوباره بازداشت و انفرادی و بازجویی ... دوباره ۱۰ سال حبس که میشود ۲۰ سال برای هر کدام.»
به گفته آنها، «مهوش و فریبا» تاکنون بیش از ۱۱ سال از عمر خود را در زندان گذراندهاند، حدود سه سال را در سلولهای انفرادی و بیش از چهار هزار روز محروم بودهاند از آزادی.
همبندیهای کنونی و پیشین مهوش شهریاری و فریبا کمالآبادی، محکومیت دوباره آنان و نیز محرومیت جامعه بهائی از کلیه حقوق شهروندی از کودکی تا کهنسالی و حتی هنگام خاکسپاری را «لجاجتی ناشی از عدم عقلانیت و برآمده از تعصبی عبوس» خواندند.
مهوش شهریاری و فریبا کمالآبادی پیشتر و در پرونده اول به اعدام محکوم شده بودند اما این حکم در نهایت به ۲۰ سال حبس و سپس به ۱۰ سال محکومیت قطعی کاهش یافت.
این دو شهروند بهائی حدود سه سال در اطلاعات مشهد و بند ۲۰۹ اوین در سلولهای انفرادی محبوس بودند و مجموعا بیش از ۱۱ سال را هم در زندانهای گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین گذراندهاند.
مهوش شهریاری در شهریور ۹۶ و فریبا کمالآبادی در آبان همان سال پس از پایان دوره محکومیت ۱۰ ساله از زندان آزاد شدند اما مجددا در تابستان سال گذشته بازداشت و پس از تحمل ماهها انفرادی و بدون ارائه هیچگونه ادلهای مبنی بر ارتکاب جرم، به ۱۰ سال حبس محکوم شدند.
شهریاری ۷۱ ساله و کمالآبادی ۶۲ ساله هماکنون در بند زنان زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری میکنند.
