کنشگران حاضر در این رژه بنرهایی با شعار «حقوق برابر برای کوییرهای ایران»، «ما بیشماریم، از زاهدان تا مهاباد»، «پناهندگان الجیبیتیکیو در ترکیه را نجات دهید»، «جمهوری اسلامی، دژمن جامعه کوییر» و «عشق یعنی عشق» حمل میکردند.
جمعیت گستردهای از کنشگران سیاسی و متحدان ایرانی جامعه کوییر نیز در این رژه حضور داشتند.
پیشتر در روز چهارم تیرماه نیز ۲۰۰ نفر از کنشگران، هنرمندان، درگ آرتیستها و متحدان جامعه کوییر ایرانی در همبستگی با خیزش انقلابی مردم ایران، یکی از پرتعدادترین رژه افتخار جنبش کوییر ایران و افغانستان را در تورنتو کانادا برگزار کردند.
امسال با شروع ماه افتخار جامعه کوییر، اعضای جامعه رنگینکمانی ایران و افغانستان در نقاط مختلف جهان از جمله لسآنجلس، پاریس، برلین، آمستردام، هامبورگ، استکهلم و سایر شهرهای اروپا در همبستگی با خیزش انقلابی مردم ایران، در رژههای افتخار شرکت کردهاند.
پس از اعتراضات گسترده جامعه الجیبیتیکیو آمریکا در دهه ۶۰ میلادی که نقطه اوج آن در شورشهای استونوال در ژوئن سال ۱۹۶۹ شکل گرفت، کشورهای مختلف جهان در هفتههای پس از ماه ژوئن با برگزاری راهپیمایی با افراد کوییر اعلام همبستگی میکنند.
از آغاز شروع خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، جامعه کوییر ایرانی با حضور در مبارزات مردمی در داخل و خارج کشور بر مطالبات خود برای ایران پس از جمهوری اسلامی تاکید کردهاست.
در ۱۴ آبانماه و در میانه خیزش انقلابی مردم ایران، صدها کنشگر کوییر در کارزاری در اعتراض به اقدام عوامل بسیج در آتش زدن پرچم رنگینکمان در مقابل سفارت بریتانیا، خطاب به نخستوزیر انگلیس خواستار پاسخگو کردن جمهوری اسلامی در ارتباط با این تهدید و نفرتپراکنی علیه جامعه رنگینکمانی ایران شدند.
ده روز پس از این کارزار، در روز سهشنبه ۲۴ آبان اولین عکس بالا رفتن پرچم رنگین کمان در خیابانهای ایران منتشر شد.
این تصویر که در آن یک معترض در آمل بدون حجاب اجباری پرچم رنگین کمان را بالا برد، با سلسلهای چشمگیر از انتشار تصاویر دیگر از نمایش پرچم، بوسه و شعارنویسی معترضان کوییر در جریان خیزش انقلابی در ایران همراه شد.
در حالی که بسیاری از افراد کوییر در ایران در خانوادههای خود با خطر جنایتهای ناموسی، از جمله قتل مواجه هستند، این بخش از شهروندان طبق قوانین جمهوری اسلامی نیز در خطر اعدام و سایر روشهای قصاص قرار دارند.
مقامات جمهوری اسلامی به صورت علنی شهروندان کوییر را با القابی توهینآمیز مورد خطاب قرار داده و در اظهارات مختلف آنها را «منحرف» و «بیمار» میخوانند.
