کاربران شبکههای اجتماعی با انتشار عکسهایی از غزاله چلابی در سالروز تولدش، از ساکنان آمل و شهرهای نزدیک به آن خواستند روز جمعه ۱۳ مرداد بر سر مزار این جوان معترض حاضر شوند.
قرار است در دیگر شهرهای ایران نیز مردم در روز سیزدهم مرداد با حضور بر مزار کشتهشدگان خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی، یاد آنان و غزاله چلابی را گرامی بدارند.
بسیاری از کاربران در توییتر یادآوری کردند که اگر در سیام شهریور سال گذشته گلوله ماموران حکومتی به پیشانی غزاله چلابی شلیک نشده بود یا اگر «جمهوری اسلامی وجود نداشت»، امروز او ۳۴ ساله میشد.
«نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم» که از آخرین جملات غزاله چلابی پیش از کشته شدن است، یکی از پرتکرارترین توییتها در یادآوری سالروز تولد اوست.
اما همزمان با گرامیداشت تولد و یاد غزاله چلابی، اعضای گروه موسیقی طایفه «سادات نیاک» در آمل که ویدیوی حضور و ادای احترامشان به او بر سر مزارش در روز عاشورا در شبکههای اجتماعی بسیار بازتاب داشت، از سوی نهادهای امنیتی مجبور به «اعتراف اجباری» شدند.
آنها در این اعترافات اجباری از «مردم آمل» عذرخواهی کرده و گفتهاند مارش عزا را برای امام سوم شیعیان نواختهاند نه غزاله چلابی.
فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی در استوری اینستاگرام خود با انتشار تصویر یکی از اعضای این گروه، خطاب به او نوشت: «مهم کار ارزشمندی بود که انجام دادی. بقیهاش اصلا مهم نیست.»
پیشتر حساب کاربری غزاله چلابی در توییتر که برای گرامیداشت یاد این جوان کشته شده در جریان خیزش انقلابی راهاندازی شده است، خبر داد برخی اعضای گروه موزیک تکیه «نیاکی» در آمل بازداشت و احضار شدهاند.
به گفته این حساب توییتری، اعضای این گروه که در روز عاشورا با لباسهای سفید در کنار مزار غزاله چلابی، موزیک «از خون جوانان وطن لاله دمیده» را نواختند و به او ادای احترام کردند، از سوی اداره اطلاعات آمل بازداشت یا به این اداره احضار شدند.
با وجود این برخورد سرکوبگرانه، مردم در آمل، شامگاه جمعه ششم مرداد و همزمان با شب عاشورا که به «شام غریبان» شهرت دارد، بر سر مزار محصور شده چلابی رفته و زنان، آواز «به سوی تو» از داریوش رفیعی را همخوانی کردند.
فاطمه مجتبایی نیز همراه با دستههای عزاداری که برای ادای احترام مقابل مزار محصورشده فرزندش رفته بودند، بدون حجاب اجباری عزاداری کرد.
او در واکنش به دیوارکشی اطراف مزار دخترش با انتشار تصویری از گلباران آن از سوی شهروندان نوشت: «حتی اگر دیوار برلین باشد باز مردم کم نمیآورند. چشمهایتان را باز کنید، ببینید و از حسرت و حسادت بمیرید؛ آنها در قلب مردم حک شدهاند.»
اما در آستانه تولد و همچنین سالگرد کشته شدن غزاله چلابی، شورا فکری، فعال مدنی، تصاویری از مزار او منتشر کرده بود که نشان میداد نردههای اطراف مزار کنده شده و به جای آن دیوار کشیدهاند.
غزاله چلابی روز ۳۰ شهریور و در جریان خیزش انقلابی و در میان معترضانی که مقابل فرمانداری آمل تجمع کردند حضور داشت و مشغول فیلمبرداری با تلفن همراهش بود که یکی از ماموران داخل فرمانداری گلولهای به پیشانی او شلیک کرد.
دوربین گوشی او پس از تیر خوردنش هم روشن بود و علاوه بر صحنه اصابت گلوله، تمام اتفاقات بعد از تیر خوردنش را نیز ضبط و ثبت کرد.
در این ویدیو، غزاله چلابی لحظاتی پیش از کشته شدن به تجمعکنندگان میگوید «نترسید» و پس از اصابت گلوله، صدای فریاد مردم به گوش میرسد که میگویند «یکی را کشتند».
این ویدیو واکنشهای فراوانی را در داخل کشور و نیز در سطح بینالمللی به همراه داشت.
