در گزارش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس آمده است که با «افزایش بحرانها و تنشهای سیاسی»، فعالیت صنفی در دانشگاهها «به کلی» سرکوب شده است بهطوری که اکنون در بسیاری از دانشگاهها، شورای صنفی تشکیل نشده.
به گفته آنها، این فشار و سرکوب در دانشگاه تربیت مدرس مانند دیگر دانشگاههای تهران پس از خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، شدت بیشتری گرفته است.
«تعهد، تهدید، توبیخ، تماسهایی با شمارههای خصوصی (نامعلوم)، پروندهسازی، افزایش تعداد دوربینهای مداربسته، پروندههای همیشه باز، تقویت نیروهای خودسر و افزایش تعداد نیروهای حراستی» بخشی از سرکوبهای صورت گرفته در فضای دانشگاه است که نویسندگان گزارش به آن اشاره کردهاند.
در بخشی دیگر از این گزارش آمده است: «در جایی که حرف زدن از بدیهیترین حقوق دانشجویی مثل غذا و خوابگاه نیز تهدید امنیت ملی تلقی میشود، تنها نهاد دانشجویی و رسمی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس یعنی شورای صنفی، خلع ید شده و اعضای آن مطابق با میل مسوولان حراست و ریاست و معاونت دانشجویی انتخاب میشوند.»
بر اساس این گزارش، شورای صنفی که تنها نهاد موجود برای «بهبود کیفیت زندگی دانشجویان» است، در «سیطره کامل سیاستی» قرار دارد که روز به روز زندگی را چه در بیرون از دانشگاه و چه در داخل دانشگاه «سخت و طاقتفرسا» کرده است.
نویسندگان گزارش در ادامه از «کسر نمره غیرقانونی»، «افزایش میزان اجاره اتاقهای خوابگاهی و دو برابر شدن قیمت غذا»، «محدود شدن خوابگاههای دانشجویی متاهلی» و «فشار برای چاپ مقاله اجباری بهمنظور گرفتن مدرک» بهعنوان بخشی از مشکلات دانشجویان در غیاب شورای صنفی یاد کردند.
در بخش پایانی گزارش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس آمده است: «مسوولانی که کار صنفی در محدوده قوانین را هم برنمیتابند، نه تنها اقدامی برای برگزاری انتخابات انجام نمیدهند بلکه هر کاری برای جلوگیری از تشکیل شدن آن انجام میدهند و اکنون قانونهایی علیه قوانین قبلی خود به اجرا درآوردهاند.»
هفته گذشته نیز شورای صنفی دانشجویان دانشگاه تهران با انتشار بیانیهای از «پایانِ کار» این تشکل خبر داد و تاکید کرد در حین جنبش «زن، زندگی، آزادی»، دانشگاه شیوههای مختلفی از سرکوب را از بازداشت تا تهدید و در نهایت تغییر آییننامه فعالیت صنفی و شیوهنامه انضباطی، علیه دانشجویان اعمال کرده است.
نویسندگان در این بیانیه که روز نهم تیر منتشر شد، با اشاره به تغییر شیوهنامه انضباطی و آییننامه شوراهای صنفی حین خیزش انقلابی مردم ایران گفتند وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری با تدوین قوانین آشکارا ضد دانشجویی، راه سرکوب را بر هر شکلی از فعالیت و زیست دانشجویی در دانشگاه هموار کرده است.
به گفته آنها، تغییر آییننامه و تبدیل تشکلها به «شوراهای صنفی-رفاهی»، اختیار شورا در سطوح تصمیمگیری را از بین برده و آن را به نهادی برای انجام کارهای خرد دانشگاهی تبدیل کرده است.
این دانشجویان البته نوید دادند که با ناممکن شدن کنشگری در قالب شورای صنفی به دلیل بنبستها، به سوی «ساختارهای جدید و خلاقانهای» گام برمیدارند که ویژگیهای اساسی فعالیت صنفی را هم حفظ میکنند.
