در بیانیه بنیاد ۱۸ می آمده است: «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، در دو دهه گذشته و به طور مشخص در طول یک سال اخیر، در ایجاد همبستگی بینالمللی برای محکوم کردن سیاستهای ضد حقوق بشری دولت ایران در سرکوب معلمان و فعالان اتحادیههای کارگری تلاشهای بسیاری کرده و متعهد به رساندن صدای معلمان ایران به سطح بینالمللی بوده است.»
بر اساس این بیانیه، این شورا در راستای ایجاد همبستگی جهانی در دفاع از آزادی، آزادی بیان، حق تشکلیابی، دسترسی عمومی به آموزش رایگان و با کیفیت و مقابله با خصوصیسازی آموزش، سرکوب و بازداشت دانشآموزان، دانشجویان و معلمان و فعالان اتحادیههای کارگری در ایران مبارزه میکند.
همچنین بر اساس اعلام این بنیاد، شورای هماهنگی تشکلهای فرهنگیان در کارزاری که به امضاهای فراوانی رسیده، از سازمان بینالمللی کار (ILO) درخواست کرده تا نمایندگان دولت ایران را از هیات مدیره این سازمان برکنار کند.
بنیاد ۱۸ می برای توسعه کشور کره جنوبی و یادآوری روحیه مبارزه و همبستگی قیام ۱۸ می ۱۹۸۰ کره جنوبی است که به قیام گوانگجو معروف شده است.
این بنیاد در بیانیه خود تاکید کرده است: «بیش از ۲۰۰ معلم از روز کارگر در فاصله یک ماهه از اول ماه می ۲۰۲۲ بازداشت شدند و برخی از آنان هنوز و همچنان مورد بازجویی قرار میگیرند و در بازداشت به سر میبرند؛ برخی از آنها نیز با وثیقههای سنگین تا زمان برگزاری دادگاه آزاد شدهاند.»
در جریان جنبش انقلابی جاری در ایران که در اعتراض به قتل ژینا (مهسا) امینی آغاز شد، تعداد زیادی کودک و دانشآموز و نیز دو معلم به قتل رسیدند. شمار بسیاری از معلمان و دانشآموزان نیز بازداشت شدند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران تجمعات و اعتصاباتی را در اعتراض به کشته شدن کودکان و خشونت و سرکوبهای ایجاد شده، برگزار کرد.
در بیانیه بنیاد ۱۸ می همچنین آمده است که با وجود مسموم شدن حدود دو هزار دانشآموز دختر با گاز سمی از آذر ماه ۱۴۰۱ در مدارس، دولت ایران همچنان اعلام کرده است این حادثه یک موضوع فوری تلقی نمیشود.
در پاسخ به بیتوجهی مقامات مربوطه، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، تجمعی سراسری را علیه این مسمومیتها در مدارس دخترانه برای روز ۱۶ اسفند ترتیب داد که از سوی نیروهای امنیتی با خشونت سرکوب و منجر به دستگیری بسیاری از معلمان شرکتکننده در تظاهرات شد.
بنیاد ۱۸ می تاکید کرد: «علیرغم فشار بر فعالان صنفی معلمان و تمامی مشکلات متعددی که شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با آن مواجه است، این شورا همچنان پرتلاش با تبعیض و نابرابری مبارزه میکند تا حداقلی از حقوق بشر را با بهبود سیستم آموزشی تضمین کند.»
