جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا تصویب اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل را «رایی تاریخی» در پاسخ به سرکوب سیستماتیک زنان و دختران از سوی حکومت ایران خواند. او گفت: «این رای یک نشانه دیگر از اجماع درحال رشد بینالمللی علیه ایران و مطالبه پاسخگویی است.»
حامد اسماعیلیون با تشکر از حمایت نماینده کانادا در سازمان ملل، در واکنش به اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن نوشت: «دشمنان زن، زندگی و آزادی را از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج کردند.»
با تصویب قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده در نشست شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد، جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن این سازمان اخراج شد.
این قطعنامه با هدف اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد به دلیل سرکوب سیستماتیک زنان در ایران از جمله در جریان خیزش سراسری، به رای گذاشته شد و با اکثریت آرا در این نشست رای آورد.
در نشست روز چهارشنبه ۲۳ آذر شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل، ۲۹ کشور به این قطعنامه رای مثبت دادند، هشت کشور رای مخالف و ۱۶ کشور رای ممتنع و به این ترتیب این قطعنامه تصویب شد.
نماینده آمریکا در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل پیشنویس قطعنامه تهیهشده برای اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد را قرائت کرد.
او گفت: «قطعنامه تهیه شده برای اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل پاسخ به صداهای جامعه مدنی در ایران و فعالان مدنی ایرانی در سراسر جهان است و پیامدهای جهانی خواهد داشت.»
نماینده آمریکا تاکید کرد: «مهسا امینی را به جرم زن بودن کشتند.»
او همچنین گفت که مردم ایران از هر قشر و گروهی به خیابان آمدند و فریاد زدند «زن زندگی آزادی؛ اما زنان و دختران جوان را کشتند و ناپدید کردند.»
نماینده آمریکا اضافه کرد: «دلیل اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل بسیار روشن است. عضویت ایران لکه زشتی بر اعتبار این کمیسیون است.»
این مقام آمریکایی تاکید کرد: «بیایید برای "زن زندگی آزادی"، جمهوری اسلامی را از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد اخراج کنیم.»
همچنین در این نشست نماینده استرالیا گفت: «ما نمیتوانیم اجازه دهیم دختران ایران که کشته شدند، کشتهشدنشان بیهوده باشد. حکومت ایران از خشونت جنسی به عنوان سلاحی علیه معترضان استفاده کرد.»
او با حمایت از اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل افزود: «غیرقابل قبول است ایران که آشکارا حقوق زنان را نادیده میگیرد، همچنان در کمیسیون مقام زن عضو باشد.»
همچنین نماینده کانادا در این نشست گفت: «مردم ایران با فاحشترین موارد نقض حقوق بشر مواجه هستند.»
نماینده گواتمالا هم در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد اعلام کرد: «نابرابری و تبعیض جنسیتی علیه زنان و دختران در چارچوب حقوقی و قانونی ایران ادامه دارد.»
او افزود: «جمهوری اسلامی در این زمان استحقاق عضویت در کمیسیون مقام زن سازمان ملل را ندارد.»
نماینده مقدونیه شمالی در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل نیز گفت: «هزاران نفر دستگیر شدهاند و این انقلاب زنان در ایران همه گروههای قومی و اقشار جامعه را در بر میگیرد.»
نماینده مقدونیه شمالی افزود: «جمهوری اسلامی هر کاری که بتواند علیه زنان و معترضان انجام میدهد. کمترین کاری که ما میتوانیم بکنیم جلوگیری از این سوء استفاده از قدرت است.»
همچنین نماینده برزیل در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل گفت: «برای پاسخ به بحرانی که اکنون در ایران با آن روبهرو هستیم، شاید بهتر باشد که واقعیات دیگری را در نظر بگیریم.»
نماینده بریتانیا نیز تاکید کرد: «ایران اقدام به اعدام کسانی کرده است که تنها درخواستشان آزادی و حقشان برای اعتراض مسالمتآمیز بوده است.»
نماینده اسرائیل هم گفت: «هر کسی که به قطعنامه اخراج ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل رای مثبت ندهد شریک جرم این رژیم قاتل است.»
نماینده پاناما نیز گفت: «امیدواریم تصمیم امروز نه تنها به حقوق زنان در ایران بلکه به حقوق زنان در کشورهای دیگر کمک کند.»
نماینده آلبانی گفت: «در این ماهها جمهوری اسلامی کاملا مخالف ذات و ارزشهای کمیسیون مقام زن سازمان ملل عمل کرده است.»
نماینده نیوزیلند گفت که دیگر مناسب نیست که جمهوری اسلامی عضو کمیسیون مقام زن سازمان ملل باشد.
کشورهای مخالف اخراج ایران
نماینده پاکستان در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل تلویحا با اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن مخالفت کرد.
همچنین نماینده ونزوئلا اما در سخنانش در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل با اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل ابراز مخالفت کرد.
همچنین معاون نماینده روسیه در نشست شورای اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل متحد گفت: «با اخراج جمهوری اسلامی در یک حیطه سیاه قانون کار می کنیم.»
نماینده سوریه نیز مدعی شد که اخراج جمهوری اسلامی، سابقه خطرناکی برای این نهاد خواهد بود.
این در حالی است که در آستانه رایگیری در سازمان ملل متحد برای تصویب قطعنامه اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن این سازمان، اسنادی به دست ایراناینترنشنال رسیدند که نشان دهنده اعمال فشار حکومت بر گروهی از چهرههای دانشگاهی بودند.
بر اساس این اسناد، وزارت علوم دولت ابراهیم رئیسی متونی را از طریق برخی دانشگاهها از جمله دانشگاه فردوسی مشهد برای استادان دانشگاه فرستاده و از آنان خواسته است با ارسال ایمیلهایی، کشورهای عضو کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد را از رای دادن به قطعنامه آمریکا منصرف کنند.
در یکی از این متنها با عنوان «محکومیت آمریکا در حرکت حذف ایران» که از استادان خواسته شده آن را ارسال کنند، با تکرار ادعای جمهوری اسلامی مبنی بر «مداخله خارجی» در خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، آمده است: «اگر اقدام آمریکا برای لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن به نتیجه برسد، رویه خطرناکی را در سیستم سازمان ملل ایجاد خواهد کرد و رویه برابری دولتهای عضو در این سازمان بینالمللی را زیر سوال خواهد برد و این بدعت در روند کار سازمان ملل است.»
واکنشی به اخراج جمهوری اسلامی
حامد اسماعیلیون، سخنگوی انجمن خانوادههای کشتهشدگان هواپیمای اوکراینی، با تشکر از حمایت نماینده کانادا در سازمان ملل، در واکنش به اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن نوشت: «دشمنان زن، زندگی و آزادی را از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج کردند.»
حدود ۸۰ استاد دانشگاه ایرانی دانشگاههای مختلف در نامهای به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خواستار پیگیری لغو احکام اعدام معترضان و تشکیل گروه حقیقتیاب برای بررسی شکنجهها، تجاوزها و اذیت و آزارهای جنسی در زندانها شدند.
نویسندگان این نامه همچنین خواستار آن شدند که کمیته حقیقتیابی که بر اساس مصوبه شورای حقوق بشر سازمان ملل تشکیل خواهد شد، بلافاصله موضوع بررسی محاکمات دستگیرشدگان و به ویژه بررسی صدور احکام اعدام را در دستور کار خود قرار دهد.
این استادان دانشگاههای مختلف دنیا در نامه خود به جاوید رحمان تاکید کردند خبرهای منتشر شده درباره احکام دادگاهها علیه معترضان که شمار بزرگی از آنها را دختران و پسران دانشجو و سایر جوانان تشکیل میدهند، بسیار نگران کنندهاند.
یرواند ابراهامیان، مهرزاد بروجردی، عباس امانت، رامین جهانبگلو، احمد و محمود صدری، محسن کدیور، علی میرسپاسی و عباس میلانی از جمله امضا کنندگان این بیانیه هستند.
این استادان دانشگاهها همچنین تاکید کردند که در درون دانشگاهها نیز اذیت و آزار و مجازاتهای بدون محاکمه و خودسرانه دانشجویان و استادان به گونهای چشمگیر افزایش یافته است.
نویسندگان این بیانیه یادآوری کردند که دخالت نیروهای امنیتی و نظامی از حراست و پلیس گرفته تا لباس شخصیهای مسلح در محیط آکادمیک، بر اساس اعلامیه کنفرانس جهانی یونسکو در سال ۱۹۹۷ ممنوع است.
در آبان ماه امسال نیز دو هزار و ۳۰۰ چهره دانشگاهی از جمله ۱۰ برنده جایزه نوبل و ۴۲۵ استاد دانشگاه ایرانی-آمریکایی در نامهای از جو بایدن، رییسجمهوری آمریکا خواسته بودند ضمن «توجه فوری» به سرکوب دانشجویان در ایران، هر گونه مذاکره با جمهوری اسلامی را متوقف کرده و هیچگونه تحریمی را لغو نکند.
پیش از آن هم بیش از ۵۰۰ پژوهشگر در کمپینی خواستار آزادی همه کنشگران و دانشجویان زندانی در ایران شدند و از جامعه علمی جهان خواستند صدای مردم باشد.
روز چهارشنبه ۹ آذر نیز دانشجویان و دانشگاهیان ایرانیتبار ۲۰۰ شهر جهان با برگزاری تجمعاتی از خیزش انقلابی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی اعلام حمایت کردند.
نمایندگان کشورها در نشست شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل به پیشنویس قطعنامه اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن رای مثبت دادند. ۲۹ کشور رای مثبت، هشت کشور رای منفی و ۱۶ کشور رای ممتنع دادند.
جعفر نورمحمدزاده، پدر سهند نورمحمدزاده، معترض محکوم به اعدام که اعتصاب غذا کرده، در گفتوگو با «امتداد» گفت: «پسرم را سه بار برای اعدام مصنوعی بردند و یک بار هم به او گفتند مادرت سکته کرده، به هیچ عنوان فیلمی از محل حادثه در محتویات گوشی سهند نبوده است.»
