صبا آلاله
روانتحلیلگر اجتماعی
روانتحلیلگر اجتماعی
تجربه معلولیت در ایران، تنها به وضعیت جسمی یا حسی محدود نمیشود، بلکه در بستری پیچیده از باورهای فرهنگی، مذهبی، خانوادگی و اجتماعی شکل میگیرد. ۱۲ آذر بهعنوان روز جهانی افراد دارای معلولیت، فرصتی برای بازگشت به واقعیتی است که در جامعه ما اغلب نادیده گرفته میشود.

اعتراضات آبان ۹۸ رخدادی بود تکاندهنده که اثرات روانی آن هنوز، شش سال بعد، در بدنه جامعه و حافظه جمعی باقی مانده است.

ماه نوامبر به عنوان ماه سلامت روان مردان، فرصتی است برای توجه به بخشهایی از رنج مردانه که اغلب پنهان، نادیده گرفته یا تحقیر میشود. مردان، با وجود برخورداری ظاهری از قدرت و امتیازات اجتماعی، در معرض آسیبهای جدی روانی قرار دارند.

یائسگی (پساقاعدگی) برای زنان در جامعه ما صرفا یک رویداد زیستی نیست؛ بلکه مرحلهای است که بدن، فرهنگ، سیاست و روان در آن به هم گره میخورند.

سلامت روان که ماه اکتبر را به نام آگاهی آن میشناسیم، فراتر از فقدان اختلال یا بیماری است. این مفهوم شامل توانایی فرد برای مقابله با فشارهای زندگی، مدیریت احساسات و روابط خود، و مشارکت فعال و موثر در جامعه میشود.

حجاب اجباری در ایران، فراتر از یک قانون ساده است؛ این پدیده، ابزاری پیچیده برای کنترل بدن زنان است که با هدف محدود کردن ذهن، هویت و احساسات آنها به کار گرفته میشود. بدن زن در این سازوکار، نه تنها وسیلهای برای نظارت سیستمی، بلکه نمادی از هنجارها و ارزشهای ایدئولوژیک حاکم است.

هر سال ۱۰ سپتامبر، روز جهانی پیشگیری از خودکشی، یادآور ضرورت گفتوگو و اقدام جمعی برای کاهش این بحران انسانی است. خودکشی پدیدهای چندعاملی است که تنها به مشکلات فردی محدود نمیشود، بلکه بازتاب فشارهای ساختاری، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است که سلامت روان جامعه را تهدید میکنند.

جامعه ایران در مقطعی تاریخی قرار گرفته که تضادهای روانی، سیاسی و اجتماعی به اوج خود رسیدهاند.
