اعدام مجاهد (عباس) کورکور، معترض بازداشتی در جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ در ایذه، با واکنش‌های منفی و محکومیت گسترده در رسانه‌های اجتماعی روبه‌رو شد. جمهوری اسلامی او را به دست داشتن در قتل کیان پیرفلک متهم کرده بود؛ اتهامی که خانواده پیرفلک رد کردند.
شاهزاده رضا پهلوی در پستی در شبکه ایکس در واکنش به اعدام کورکور نوشت قاتل کیان پیرفلک، مجاهد کورکور و دیگر افراد بی‌گناه در ایران کسی نیست جز علی خامنه‌ای.
او تاکید کرد: «تا زمانی که پیروز نشویم، او و رژیم ضحاکی‌اش به این کشتار روزانه ادامه خواهند داد. یکی شویم، پیروز می‌شویم.»
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، در واکنش به اعدام کورکور در شبکه ایکس نوشت: «در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد کورکور به دار آویخته شد. کیان پیرفلک با تیراندازی مستقیم عوامل سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای جنبش زن، زندگی، آزادی کشته شد.»
او افزود: «علیه سیاست وحشت‌آفرین اعدام‌ها که توسط حکومت استبدادی و برای ناامید کردن مردم شدت یافته است، راهی جز اتحاد، همبستگی، به پا خواستن و مقاومت وجود ندارد.»
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، اعدام کورکور را «جنایت» خواند و نوشت: «هنگامی که شاکی و قاضی همدست باشند و محاکمه پشت درهای بسته صورت گیرد در حالی که صدای متهم به جایی نمی‌رسد و ده‌ها شبهه و اشکال بر پرونده وارد باشد، حکم صادره در چنین شرایطی باطل و نامشروع است.»
او اضافه کرد: «اگر حکم صادره اعدام باشد، اجرای آن در چنین شرایطی بر اساس شریعت اسلامی قتل عمد و جنایت محسوب می‌شود و قاضی و رییس دستگاه قضایی و دیگر عوامل آگاه دست‌اندرکار، مسئول این جنایت‌اند. اعدام مجاهد کورکور از این موارد است. جمهوری اسلامی متهم به قتل معترضان و مخالفان سیاسی است.»
نازنین بنیادی، بازیگر و فعال حقوق بشر ایرانی-بریتانیایی، در پیامی در شبکه ایکس، نوشت کورکور به‌ناحق مقصر شناخته شد، شکنجه شد و ساکت شد. بنیادی افزود: «کشتار بی‌گناهان ادامه خواهد داشت، تا زمانی که جمهوری اسلامی پابرجاست.»
حسین رونقی، زندانی سیاسی سابق، اعدام کورکور در روز تولد کیان پیرفلک را اقدامی عامدانه توصیف کرد که هدف از آن تلاش برای ایجاد تفرقه میان خانواده‌ها و طوایف ایذه و جلوگیری از هرگونه گردهمایی یا مراسم یادبود، چه برای تولد کیان، و چه برای سالگرد جان‌باختن پویا مولایی‌راد است.
رونقی تاکید کرد: «این حکومت حتی از خاطره‌ی کشته‌شدگان نیز می‌ترسد و با قتل پاسخ می‌دهد. اما یاد و خشم مردم را نمی‌توان اعدام کرد.»
رسانه‌های حکومتی در ایران بامداد چهارشنبه اعلام کردند که حکم اعدام کورکور در زندان به اجرا درآمده است.
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، گزارش‌هایی در شبکه‌های اجتماعی درباره فراخوانده شدن خانواده او برای آخرین ملاقات منتشر شده بود.
کورکور ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد. شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دی‌ماه همان سال، از سوی شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
اعدام مجاهد کورکور در روز تولد کیان پیرفلک
تولد کیان پیرفلک ۲۱ خرداد است. مجاهد کورکور ابتدا به قتل او متهم شد و پس از آن که معلوم شد ضارب کیان نبوده، به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» محکوم شد.
کیان پیرفلک که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز می‌توانست تولد ۱۲سالگی‌اش را جشن بگیرد.
ماه‌منیر مولایی‌راد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دست‌دادن با مادر مجاهد کورکور نشان می‌داد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهان‌کردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی مجروح شد، با انتشار ویدئویی، اتهامات وارده به کورکور را بی‌اساس خوانده بود.
او در این ویدیو گفت: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچه‌های ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
در این سال‌ها فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ادامه یافته است.
پویا مولایی‌راد، پسرعموی ماه‌منیر مولایی‌راد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نمانده است. نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش به‌دلیل سرطان برای دادخواهی و اثبات بی‌گناهی برادرش تلاش کرد.
اعلام خبر اعدام مجاهد کورکور بلافاصله موجی از خشم و ناراحتی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت.
با اعدام مجاهد کورکور، شمار معترضانی که در پی خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به دار آویخته شده‌اند، دست‌کم به ۱۱ تن رسید.
پیش از این نیز، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند، محمد قبادلو و رضا رسایی با اتهامات مشابه و در روندهایی که نهادهای حقوق بشری آن‌ها را «ناعادلانه» خوانده‌اند، اعدام شدند.
در حالی که اعدام‌ها ادامه دارد، ده‌ها زندانی دیگر نیز همچنان در انتظار حکم نهایی هستند؛ احکامی که با توجه به اتهامات سنگین وارد شده، می‌تواند برای آن‌ها نیز به اعدام منجر شود. نهادهای حقوق بشری بین‌المللی بارها نسبت به افزایش سرکوب و استفاده حکومت ایران از مجازات اعدام به‌عنوان ابزار انتقام سیاسی هشدار داده‌اند.
