در پی انتشار گزارشی از سوی نهاد اطلاعاتی اتریش مبنی بر تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به سلاح هستهای، اسماعیل بقائی، سخنگوی وزارت خارجه، این گزارش را «کذب و بیاساس» خواند و آن را تلاشی برای «فضاسازی رسانهای» علیه جمهوری اسلامی دانست.
بقائی با رد محتوای این گزارش، خواستار توضیح رسمی دولت اتریش شد و تاکید کرد: «اقدام نهاد اطلاعاتی اتریش، اعتبار آژانس بینالمللی انرژی اتمی را زیر سوال میبرد.»

حسین قاضیان، جامعهشناس، با اشاره به ویژگیهای اعتصاب کامیونداران در ایران، گفت: «نزدیک به ۸۰ درصد از اعتصابکنندگان، خود مالکان کامیونهایشان هستند.»
او در گفتوگو با ایراناینترنشنال افزود: «این بخش خصوصی کوچک اما قدرتمند، توانایی فلج کردن کل کشور را دارد.»
بلومبرگ گزارش داد نفتکشهایی که در یک نقطه کلیدی از زنجیره انتقال نفت ایران به چین فعالیت میکنند، بهدلیل تهدید تحریمهای آمریکا، بهطور فزایندهای در حال خاموش کردن سیستمهای ردیابی دیجیتال خود هستند تا جریان نفت را حفظ کنند.
طبق این گزارش، در ماههای اخیر، تعداد بیشتری از کشتیهای حامل نفت ایران، هنگام نزدیک شدن به آبهای شرق مالزی، که برای انتقال کشتیبهکشتی نفت ایران به مقصد چین منطقهای کلیدی است، اقدام به خاموش کردن فرستندههای خود کردهاند.
این گزارش افزود: در ماه آوریل، حداقل شش مورد انتقال کشتیبهکشتی نفت ایران در نزدیکی مالزی انجام شد که در آن کشتیها فرستندههای خود را خاموش کرده بودند.


هشت روز است که ایران صحنه یکی از وسیعترین اعتصابهای صنفی سالهای اخیر است؛ اعتصابی که به توقف بخش قابلتوجهی از ناوگان حملونقل جادهای منجر شده. با این حال، غیبت محسوس و سکوت نسبی نسل زد بهوضوح احساس میشود.
نه اینکه بحث احساسی شده باشد، ولی بهتر است احساسات را ــ حداقل در اینجا ــ کنترل کنیم. یا نکنیم؟ شاید احساسات کلاً اینجا بیربط باشد؛ ولی کلاً بیربط نیست!
آنچه به بحث مربوط است، این است: اگر در جنبش مهسا، نسل زد پیشقراول خیابان بود، امروز نشانی از آنان در صحنه دیده نمیشود. این سکوت، اگرچه برآمده از هیچ نظرسنجی رسمی نیست، اما در فضای رسانهای، شبکههای اجتماعی و گفتوگوی عمومی، به باور کسی که دارد الان این کلمات را مینویسد، بهروشنی «احساس میشود».
چالشی که فاصله عروج و افولش صفر است
شاید اعتراضات معیشتی، برای نسلی که خیزش زنمحور و عدالتطلبانهٔ ۱۴۰۱ را تجربه کرده، آنقدر «سیاسی» یا «متحولانه» بهنظر نمیرسد که بخواهد به آن بپیوندد.
اما واقعیت روی زمین چیز دیگری است: اعتصاب کامیونداران، با خواستههایی صنفی آغاز شد، و الان، فاصله عروج و افولش صفر است.
اگر حملونقل مختل شود، اتفاق کوچکی رخ نداده. مختل شدن حملونقل کالا ــ به هر دلیلی ــ فقط یک مطالبه صنفی نمیتواند باشد؛ این اعلام شکست نظم اقتصادی حاکم است. شاید عبارت «شکست نظم اقتصادی حاکم» برای برخی دور از ذهن باشد؛ میتوان جور دیگری هم گفت، ولی... اینجا خانواده نشسته!
روایتسازی حکومتی: کنترل، کنترل، کنترل
حکومت جمهوری اسلامی، پس از تجربه جنبش مهسا، زرنگتر شده. دیگر سرکوب کافی نیست؛ حالا کنترل روایت، ابزار اصلی قدرت است. آنها حالا فهمیدهاند: آنچه دیده نمیشود، گویی وجود ندارد.
جمهوری اسلامی به شکل سازمانیافته، اطلاعرسانی درباره اعتصابیون را محدود کرده و در صدر شبکههای اجتماعی، آنچه دیده میشود، سکوت نسل جوان ایران است؛ همان «جنزی» سابق که به فارسی شده «نسل زد».
نسل من، از نسل زد میترسد
این ترسی با کمال احترام است. ولی نسل من، از نسل زد میترسد. البته آدم داریم تا آدم! اما این سکوت و این ترس، تصادفی نیست. ما جنگیدیم و باختیم؛ آنها کشته دادند و گرفتند. البته تا حدودی، ولی گرفتند. ما شاید ترسیدیم، ما شاید بزدل بودیم که فکر میکردیم هر فیلمی که اعتراض را نشان دهد، میتواند برای منتشرکنندهاش حکم زندان بیاورد.
کارگر با غیرت؛ حمایت! حمایت!
سندیکای کارگران نیشکر هفتتپه، گروه اتحاد بازنشستگان، انجمنهای صنفی معلمان و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، با صدور بیانیههایی از اعتصاب حمایت کردهاند. شاهزاده رضا پهلوی با انتشار پیامی در ایکس، از جامعه مهاجر خواسته که در قبال این اعتراض، مسئولیتپذیر باشند.
ائتلاف ناممکن
حکومت از تجمع پراکنده نمیترسد؛ آنچه وحشتبرانگیز است، پیوند میان طبقات مختف اجتماعی است. این میتواند معادله مرسوم را بر هم زند.
آیا هنوز فرصتی برای ساختن این پیوند وجود دارد؟ و اگر هست، چرا ساخته نمیشود؟ آیا نسل جوان از اعتراض جدا شده؟ یا صدای کامیونداران هنوز به او نرسیده است؟
پرسیدن، آغاز دانستن است.این جمله آخر، میتوانست شعار «برنامه» باشد!
«برنامه» این پایین است!
در تازهترین قسمت «برنامه با کامبیز حسینی»، به بررسی آخرین وضعیت ایران از نگاه خودمان میپردازیم!
در این برنامه، فروغ کنعانی مهمان است و مخاطبان از سراسر جهان به این پرسش پاسخ دادند که آیا حکومت موفق شده اعتراض را از نسل جوان جدا کند؟
این قسمت از برنامه را در کانال یوتیوب ایراناینترنشنال ببینید.
شورای سردبیری روزنامه والاستریت ژورنال، در یادداشتی از بنیامین نتانیاهو بهعنوان اهرم فشار دونالد ترامپ بر جمهوری اسلامی نام برده و افزوده است که تهدید حمله اسرائیل، کلید توافقی هستهای است که ارزش امضا داشته باشد و تهران باید بفهمد که زمان خداحافظی با غنیسازی فرا رسیده است.
در این یادداشت که شامگاه پنجشنبه هشت خرداد منتشر شد، تاکید شده است که ایالات متحده همچنان به تهدید اقدام نظامی نیاز دارد تا بتواند در مذاکرات خود با جمهوری اسلامی به توافقی با ارزش دست بیابد.
به نوشته شورای سردبیری والاستریت ژورنال، «نخستوزیر سرسختی چون نتانیاهو، مانعی برای دیپلماسی آمریکا نیست؛ بلکه بهترین ابزار ترامپ در مذاکرات است. حکومت ایران باید بداند تا زمانی که از ظرفیت غنیسازی اورانیوم یعنی مسیری بهسوی ساخت بمب دست نکشد، تهدید حمله نظامی همچنان روی میز باقی خواهد ماند. اگر تهران حاضر به عقبنشینی نشود، باید بداند که مهار اسرائیل ممکن نخواهد بود.»
والاستریت ژورنال، سپس سخنان ترامپ در گفتوگو با مجله تایم در ماه آوریل را یادآوری کرده و نوشته وقتی از او پرسیده شد آیا نگران است نتانیاهو او را بهسوی جنگ با ایران بکشاند، گفت: «نه. شما طوری میپرسید که انگار او من را به زور وارد جنگ میکند، در حالی که اگر توافقی صورت نگیرد، من خودم پیشقدم خواهم بود. ایران نباید این موضوع را فراموش کند.»

روزنامه والاستریت ژورنال شامگاه پنجشنبه هشت خرداد در یادداشتی تاکید کرد جمهوری اسلامی باید بفهمد که زمان خداحافظی با غنیسازی فرا رسیده است.
این روزنامه تهدید حمله نظامی اسرائیل را «کلید توافقی هستهای» دانست که ارزش امضا داشته باشد و از بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، بهعنوان «بهترین ابزار فشار ترامپ» بر تهران نام برد.
در همین حال کریستی نوم، وزیر امنیت داخلی آمریکا، پس از دیدار با نتانیاهو گفت واشینگتن متعهد به جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی به سلاح هستهای است. او این دیدار را «معنادار و تکاندهنده» توصیف کرد.
همزمان گروهی از سناتورهای جمهوریخواه و دموکرات طرحی دوحزبی برای دائمی کردن تحریمها علیه ایران به سنا ارائه کردهاند. جکی روزن، سناتور دموکرات، گفت این طرح با توجه به نزدیکتر شدن ایران به سلاح هستهای، برای اعمال فشار بیشتر پیشنهاد شده است. این طرح پیشتر با اکثریت آرا در مجلس نمایندگان تصویب شده بود.
در واکنش به این تحرکات، علیاکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، در دیدار با مقامهای چین و روسیه تاکید کرد که تهران متحدان خود را در جریان گفتوگوها با آمریکا قرار میدهد و بر همکاری راهبردی با پکن تاکید کرد.
از سوی دیگر، تمی بروس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، اعلام کرد که در مذاکرات اخیر با ایران «پیشرفتهایی حاصل شده» و بر اساس خطوط قرمز ترامپ، از جمله توقف کامل غنیسازی، مذاکرات ادامه دارد. با این حال، جمهوری اسلامی از توقف غنیسازی امتناع کرده است.
مسعود پزشکیان، رییس دولت ایران، پنجشنبه بار دیگر گفت: «هیچوقت دست از غنیسازی برنخواهیم داشت» و تاکید کرد که جمهوری اسلامی بههیچوجه زیر بار توقف غنیسازی نخواهد رفت. او در گفتوگو با تلویزیون عمان گفت که از غنیسازی برای مصارف دارویی، اقتصادی و انرژی استفاده میشود.
در ادامه این مواضع، سایت واینت به نقل از مقامهای اسرائیلی گزارش داد که ایران حاضر به برچیدن برنامه هستهای نیست و دستیابی به یک توافق خوب ممکن نخواهد بود مگر آنکه ترامپ بر شرایط سختگیرانه خود پافشاری کند. به گفته این منابع، حمله به تاسیسات هستهای ایران ممکن و ضروری تلقی میشود.
جک کین، ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا نیز گفت دولت ترامپ در حال پیگیری راهبردی برای مهار نفوذ منطقهای ایران است که از توقف برنامه هستهای آغاز میشود و سپس فعالیتهای منطقهای جمهوری اسلامی را هدف قرار میدهد.
او افزود که ترامپ از نتانیاهو به عنوان اهرم فشار برای کشاندن ایران به توافقی مطابق با منافع آمریکا استفاده میکند.
در این ارتباط بیشتر بخوانید: وزیر امنیت داخلی آمریکا به نتانیاهو: به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی متعهدیم






