مشاور خامنه‌ای: اصابت موشک‌ها ستون روانی امنیت اسرائیل را لرزاند

نشریه اکونومیست در مطلبی درباره تنش‌ها میان آمریکا و جمهوری اسلامی به نامه دونالد ترامپ به علی خامنه‌ای اشاره کرد و به نقل از یک مقام نوشت که رییس‌جمهور آمریکا در این نامه رهبر جمهوری اسلامی را با عنوان «عزیزم» خطاب کرده است.

پیش‌تر وبسایت‌هایی از جمله اکسیوس گزارش داده بودند که نامه ترامپ به خامنه‌ای، لحن شدیدی داشته و شامل یک ضرب‌الاجل دوماهه برای دستیابی به توافق جدید هسته‌ای بوده است.

طبق گزارش‌ها و اظهارات در این نامه ترامپ به خامنه‌ای برای رسیدن به توافق دو ماه مهلت داده بود.

اکونومیست در مطلب خود درباره خامنه‌ای نوشت که او «یا رقبایش را از میدان به در کرده یا از آن‌ها پیشی گرفته و مقامات، روحانیون و فرماندهان را به مطیعان تبدیل کرده است.»

این رسانه اضافه کرد: «با پذیرفتن مذاکره با نمایندگان خامنه‌ای به‌عنوان طرف برابر، ترامپ در عمل بر سلطه‌گری او مشروعیت بین‌المللی بخشیده و صداهای تغییر رژیم را خاموش کرده است.»

روزنامه هم‌میهن در گزارشی با عنوان «چشم‌‏های سـوخته» به بررسی آخرین وضعیت کارگرانی که در انفجار بندر رجایی بندرعباس از یک یا دو چشم نابینا شدند، پرداخت و نوشت بیش از ۳۰ نفر در این انفجار دچار آسیب چشمی شده‌اند.

هم‌میهن با اشاره به این‌که شمار دقیق آسیب‌دیدگان چشمی هنوز مشخص نیست، درباره روایت تیم‌های داوطلب که به خانواده‌‏های زخمی‌‏ها کمک می‌کنند، نوشت: «روی تخت‌‏های بیمارستان زنان و مردانی را دیده‌‏اند که چشم‌‏هایشان از حدقه بیرون زده بوده. کسانی را دیده‌‏اند که خون از گوشه چشم‌‏هایشان جاری بوده و روی صورت‌‏هایشان دلمه می‌‏بسته. کسانی را دیده‌‏اند که دیگر هیچ‌‏وقت نمی‌‏بینند.»

این گزارش با توصیف آسیب‌دیدن کارگران بر اثر انفجار نوشت: «یک نفر چشم‌هایش از میان گودی صورت بیرون پریدند. یک نفر شیشه و تکه‌های آهن به اندازه یک بند انگشت، کمی کمتر از عرض چشم‌ها، داخل چشم‌هایش شد و همه‌چیز را پاره کرد و یک نفر ذرات دود، خاکستر و خاک توی چشم‌هایش رفت و عصب‌ها را از کار انداخت.»

هم‌میهن روایت محمد که میان ازدحام کارگران قربانی رفته بود را چنین نقل کرده است: «وقتی زخمی‌ها را به بیمارستان‌ها می‌بردند، آدم‌هایی را دید که چشم‌هایشان آسیب دیده بود و از درد به خود می‌پیچیدند. بین آنها حداقل شش نفر بودند که باید یک چشم‌شان تخلیه می‌شد. او خانواده‌هایی را از نزدیک دید که گریه می‌کردند چون چشم عزیزشان کور شده بود. حالا یک یا دو چشم.

الناز محمدی، نویسنده این گزارش از یک شهروند به نام «اکبر»، ۵۵ ساله و پدر چهار فرزند که به عنوان راننده لیفتراک با ۱۵ میلیون تومان حقوق در بند رجایی مشغول به کار بود، به عنوان یکی از کسانی که هنوز بستری‌ است، نام برد و نوشت: ‏«چند روز در بیمارستان محمدی و حالا بیمارستان بندرعباس.»

دبیر گروه جامعه روزنامه هم‌میهن در ادامه درباره وضعیت این کارگر آسیب‌دیده نوشت: «کمی طول کشید تا دکترها بفهمند دقیقا چه بر سر اکبر آمده. فقط هم که چشم‌‏هایش نبود. تکه‌‏های آهن، شیشه و ناشناخته‌‏های ریز زیادی به سمت اکبر حمله‌‏ور شدند. لیفتراک حصار چندانی هم نداشت که اکبر را محافظت کند. مهمان‌‏های ناخوانده، توی بدنش رفتند و ماندند. توی چشم‌‏هایش بیشتر و بعد بیهوشی آمد، چیزی شبیه به دنیای مردگان.»

نویسنده این گزارش اضافه کرد: «آن‌چه خانواده‌های اکبر، مهدی، حامد و همه آن‌ها که چشم‌هایشان از دست رفته و هنوز تعدادشان مشخص نیست تجربه می‌کنند، روان‌شناسان سلامت تروما و اجتناب تجربی نام می‌گذارند.»

همایون شاه‌مرادی، عضو هیئت‌مدیره موسسه حمایت از بیماران چشمی آرپی و روان‌شناس سلامت در گفت‌وگو با هم‌میهن گفت: «روزهای سختی در انتظار این کارگران و خانواده‌هایشان است و شاید بتوان گفت مشکل اصلی آن‌ها نپذیرفتن واقعیت است که به‌نام اجتناب تجربی شناخته می‌شود.»

او اضافه کرد: «در این شرایط آن‌ها از تجربه بلافصل و خالص هیجانی آن‌چه در زندگی‌شان جاری است، به‌معنی واقعی اجتناب می‌کنند. شاید در ظاهر نشان دهند که با مسئله خود زندگی می‌کنند و آن را پذیرفته و کنار بیایند، اما یک دیوار نامرئی بین زندگی و هیجانات ناشی از این اتفاق وجود دارد.»

این عکاس درباره شکار لحظه ترور ترامپ گفته بود: «در آن لحظه، من اتفاقا درست پایین جایگاه رییس‌جمهور بودم و با لنز واید عکاسی می‌کردم. یک پرچم عظیم بالای سرش در حال اهتزاز بود، و من دقیقا همان موقع مشغول گرفتن عکس بودم»،

او ادامه داد: «بعد، وقتی آن صدای شلیک‌ها را شنیدم، فکر کنم فقط بی‌اختیار دکمه شاتر را پشت‌سر‌هم فشار می‌دادم. بعد دیدم که دستش را به سمت [گوشش] برد. چهره‌اش از درد درهم رفت، دستش را نگاه کرد و دید که خون است. بعد روی زمین افتاد و من فقط با خودم گفتم: خدایا، بهش شلیک شده!»

جایزه پولیتزر معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری در آمریکا است که هر سال برای برترین آثار خبری، تحقیقی، ادبی و هنری اهدا می‌شود.

میثاقی، مجری برنامه، از سروش رفیعی پرسید که آیا او با او اسکوچیچ مذاکره کرده است؟ رفیعی در پاسخ به این سوال گفت: «این کار در پرسپولیس غیرممکن است و شما نمیتوانید این کار را بکنید. همه چیز کنترل می‌شود و کسی به راحتی نمیتواند این کار را بکند. اگر کسی این کار را بکند یا پرسپولیسی نیست یا قدر پرسپولیس را نمی‌داند.»

در ادامه اما مجری برنامه از قول رضا فیض‌بخش این ادعای رفیعی را تکذیب کرد و پیامی به نقل از ایجنت اسکوچیچ خواند: «اگر با او این فرم مذاکره نمی‌کردند [به پرسپولیس] می‌آمد. حرف‌هایی به او گفتند مناسب نبود.»

رفیعی همچنین برخلاف ادعاهای قبلی رضا درویش، مدیرعامل باشگاه، پرداخت پول از سوی یک هوادار به اعضای تیم پرسپولیس را تایید کرد.

رفیعی درباره پرداختی شخصی که به نام محمد یوسفی، که به هوادار متمول پرسپولیس معروف شده، به بازیکنان، گفت که او واسطه دریافت پول‌ها بوده و مبالغ را به امید عالیشاه، کاپیتان می‌فرستاده و عالیشاه بین بازیکنان تقسیم می‌کرده است.

این اظهارات رفیعی درحالی مطرح شده که پیش‌تر رضا درویش مدعی شده بود این شخص هیچ پولی به بازیکنان پرداخت نکرده و تنها برای آکادمی و خرید دستگاه‌های فیزیوتراپی به باشگاه کمک کرده است.