مطالب بیشتر
فرانچسکو (۲۰۱۳–۲۰۲۵)
پاپ فرانسیس نخستین پاپ غیراروپایی در طول هزار و ۳۰۰ سال بود. او بیش از هر یک از پیشینیان خود چهره معاصر پاپی را تغییر داد چرا که بسیاری از جلوههای تجملاتی و امتیازات سنتی را کنار گذاشت.
بندیکت شانزدهم (۲۰۰۵–۲۰۱۳)
بندیکت شانزدهم، یک محافظهکار سرسخت الهیاتی بود. دوران هشت ساله پاپی او با اشتباهات و رسواییهای مربوط به افشای اسناد همراه بود. کاردینالها او را به امید «حفظ تداوم» و به عنوان «دستانی مطمئن» انتخاب کردند.
ژان پل دوم (۱۹۷۸–۲۰۰۵)
این کاردینال لهستانی در سال ۱۹۷۸ به عنوان نخستین پاپ غیرایتالیایی طی ۴۵۵ سال انتخاب شد. او از سوءقصد جان سالم به در برد و شاهد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود. سالها پس از مرگش همچنان این پرسش مطرح بود که آیا او به اندازه کافی با سوءاستفادههای جنسی مقابله کرده بود یا نه.
ژان پل اول (۱۹۷۸)
پاپ ژان پل اول در سال ۱۹۷۸ تنها ۳۳ روز بر تخت پاپی نشست.
پائول ششم (۱۹۶۳–۱۹۷۸)
پاپ پائول ششم کلیسا را در دهه ۱۹۶۰ هدایت کرد؛ زمانی که بسیاری از کشیشان، نهادهای دینی را ترک کردند و علاقه به زندگی مذهبی به شدت کاهش یافت. او بیشتر به خاطر تثبیت ممنوعیت استفاده از روشهای جلوگیری مصنوعی از بارداری در سال ۱۹۶۸ شناخته میشود.
