آیا سقوط هلیکوپتر حامل ابراهیم رئیسی اتفاقی بود و آیا رویدادهای پیش روی جمهوری اسلامی «اتفاقی» خواهند بود؟
هلیکوپتر ابراهیم رئیسی، رییس دولت در جمهوری اسلامی، روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت سقوط کرد و پس از گذشت نزدیک به ۱۷ ساعت اعلام شد او و همراهانش از جمله حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه، کشته شدهاند. یکی از سوالات اصلی افکار عمومی این است که حالا با مرگ رئیسی چه خواهد شد؟
گوشی موبایل این روزها همه چیز ما شده، از ساعت شماطهدار تا تلویزیون و تلکس خبرگزاری و محل انعکاس دعواهای روزانه آنلاین ما.
ابراهیم رئیسی در حالی جان خود را در سقوط بالگرد از دست داد که بعد از ابوالحسن بنیصدر که به دلیل استیضاح در تیر ماه۱۳۶۰ از سمتاش برکنار شد و محمدعلی رجایی که به دلیل انفجار در محل کارش کشته شد، سومین رییس جمهوری است که نتوانست دوره اول ریاست جمهوری را به اتمام برساند.
مرگ ناشی از سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی، هشتمین رئیسجمهوری در جمهوری اسلامی اتفاقی غیرمنتظره بود و افکار عمومی داخلی و جهانی را غافلگیر کرد. این اتفاق مرگبار مستقل از اینکه عاملش سانحه هوایی و یا توطئهای با منشا داخلی و یا خارجی باشد، در مناسبات قدرت جمهوریاسلامی اثرگذار است.
سرانجام پس از گذشت ۱۷ ساعت، رسانهها در ایران خبر کشته شدن ابراهیم رئیسی و همراهانش از جمله حسین امیرعبداللهیان را تایید کردند.
چرا با وجود بارشهای شدید و گاه سیلآسا در زمستان و اوایل بهار، ایران تابستانی گرم را پیش رو خواهد داشت؟
با خواندن نامه آصف بیات، به سعید مدنی میتوان دیدگاهی را متصور شد: نظام حاکم بر ایران از شدت بیکفایتی در تامینِ کمینهای از تقاضاها، به چیزی ضد حکومت بدل شده است.
گرچه درگیری کودکان با جنگ و تاثیرپذیری از اثرات مخربش، موضوع تازهای نیست اما شاید حمله اسرائیل به نوار غزه بعد از حمله هفت اکتبر حماس، اظهار نظر یا فکر کردن درباره کودکان و جنگ را برای مخاطبان ایرانی الزامی کرد.
موضوع پوشش و حجاب اجباری برای دانشجویان در دانشگاههای ایران یکی از ابزارهای سرکوب جمهوری اسلامی برای خاموش کردن صدای دانشگاه است.
اعتراضات معلمان ایران با پیروی از سه اصل اساسی و مهم قانونمندی، مسالمتآمیز و خشونتپرهیز بودن هر سال ادامه دارد و واکنش هر ساله حکومت سرکوب است.
گزارش بیبیسی جهانی از قتل نیکا شاکرمی، نوجوان آزاده و معترض، در متن خیزش «زن، زندگی، آزادی»، افزون بر شفافسازی درباره چگونگی جانباختن نیکا، نام چند مامور امنیتی جمهوری اسلامی را فاش کرده است. اما آیا نیکا، قربانی تنها چند نیروی دستگاه سرکوب نظام ولایت فقیهی بوده است؟
آن نافرمانی که برای زنان از نخستین روزهای پس از انقلاب ۵۷ آغاز شد، چگونه به نافرمانی «نسل زد» پیوند خورد؟